Gwajakowiec lekarski
Z Wikipedii
Gwajakowiec lekarski | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | lnowce |
Rodzina | parolistowate |
Rodzaj | gwajakowiec |
Gatunek | gwajakowiec lekarski |
Nazwa systematyczna | |
Guaiacum officinale L. |
Gwajakowiec lekarski (Guaiacum officinale L.), zwany także gwajakowym drzewem lub gwajakiem właściwym - gatunek niewielkiego drzewa z rodziny parolistowatych (Zygophyllaceae). Rośnie w Ameryce Środkowej.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo o wysokości do 12 m.
- Liście
- Pierzaste, składające się z 4 jajowatych listków.
- Kwiaty
- Wyrastają po 8-10 na szczytach gałązek. Mają głęboko i nierównodzielny 5-krotny kielich, 5-płatkową, dość dużą, błękitną koronę w której 1 płatek jest inny od pozostałych, oraz i słupek i 10 pręcików.
- Owoc
- Skórzasta i nieco mięsista, czerwonożółta torebka z czarnymi nasionami.
[edytuj] Zastosowanie
- Drewno ciężkie, twarde i przyjemnie pachnące. Wytwarza się z niego części maszyn, używane jest też w budownictwie okrętowym.
- Drewno zawiera duże ilości żywicy, z której wytwarza się substancję o właściwościach wykrztuśnych (gwajakol). Z drewna tego drzewa otrzymuje się lignum vitae in. palo santo (t.j. "drewno życia") używane tradycyjnie w Ameryce Południowej do leczenia różnych dolegliwości - od kaszlu do artretyzmu.
- Z drewna wykonuje się tradycyjne naczynia (mate) do zaparzania yerba mate.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.