Języki benue-kongijskie
Z Wikipedii
Języki benue-kongijskie albo benue-kongo - podgrupa języków nigero-kongijskich, według klasyfikacji Josepha Greenberga stanowiąca w niej osobną rodzinę, niektórzy językoznawcy włączają jednak języki benue-kongijskie do wolta-kongijskich w obrębie podgrupy atlantycko-kongijskiej.
Grupa benue-kongo obejmuje w klasyfikacji Greenberga 557 języków używanych w niemal na całym obszarze Afryki subsaharyjskiej z wyjątkiem obszarów Afryki Zachodniej, Rogu Afryki i Namibii. Językami benue-kongo mówi więc znaczna część Afryki od Nigerii aż do RPA.
Według podziału Greenberga języki benue-kongijskie dzielą się na:
- języki plateau
- języki dżukunoidalne
- języki Rzeki Krzyżowej
- języki bantuidalne (do tej grupy należą języki bantu)
[edytuj] Ważniejsze podgrupy i języki benue-kongijskie według J. Greenberga
języki benue-kongijskie
-
-
- kambari
- birom
- dukawa
- dakarkari
- kamuku
-
- języki dżukunoidalne
-
-
- dżukun
- mbembe
-
-
-
- ibibio
- efik
-
-
-
- tiw
- bitare
- batu
- ndoro
- mambila
- bute
-
- języki bantu - grupa bardzo rozbudowana - zob. własny artykuł języki bantu
[edytuj] Bibliografia
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski Wstęp do afrykanistyki, s. 40, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, ISBN 83-235-0061-4