Jan Ferdynand Sapieha
Z Wikipedii
Jan Ferdynand Sapieha (ur. 1629, zm. 27 marca 1659) – cześnik wielki litewski.
Był synem Mikołaja i bratem Kazimierza Melchiadesa.
Od jesieni 1642 uczył się w Kolegium Nowodworskiego, a następnie podróżował po Europie Zachodniej.
Służbę wojskową zaczął w 1651, biorąc udział w bitwie pod Beresteczkiem i Białą Cerkwią. W kampanii 1653 brał udział w pułku pod dowództwem Jana Ferdynanda Sapiehy. W 1654 objął po bracie Kazimierzu Melchiadesie chorągiew kozacką. Na przełomie 1655/1656 na krótko przyjął protekcję szwedzką. Po przejściu na stronę Jana Kazimierza brał udział w walkach z Jerzym Rakoczym na Węgrzech (1657), a także w blokadzie Torunia w 1658, gdzie na krótko dostał się do szwedzkiej niewoli. W styczniu 1659 otrzymał urząd cześnika litewskiego.
Zmarł, prawdopodobnie otruty, 27 marca 1659.
Odznaczał się podobno nadprzeciętną siłą fizyczną.
