Jan Strzelecki
Z Wikipedii
Jan Strzelecki (ur. 4 lipca 1919, zm. 11 lipca 1988) – polski socjolog, eseista, taternik.
Uczestnik powstania warszawskiego, walczył w batalionie "Żywiciel". Redaktor pisma "Płomienie", autor głośnego manifestu O socjalizmie humanistycznym, który wywołał w 1946 na łamach prasy dyskusję z udziałem m.in. Adama Schaffa, Juliana Hochfelda i Stanisława Ossowskiego, zakończoną wraz z utrwaleniem się stalinizmu w 1948.
Po wojnie członek zarządu okręgu warszawskiego Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej (ZNMS). Należał do PZPR (od grudnia 1948), a jednocześnie działał w opozycji demokratycznej, w 1979 roku usunięto go z partii. Był członkiem Klubu Krzywego Koła i Towarzystwa Kursów Naukowych, uczestniczył w pracach konwersatorium Doświadczenie i Przyszłość. Był doradcą "Solidarności" i członkiem zespołu badawczego Alaina Touraine'a. Internowany w 1981 roku.
Pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie. Wchodził w skład Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej.
Autor Prób świadectwa, interpretujących doświadczenie młodzieży dorastającej w czasie II wojny światowej, oraz Reminiscencji sentymentalnych (Wprowadzenie do Poezji Krzysztofa Kamila Baczyńkiego wydanych w 1977 roku w PIW); opublikował również m.in. Kontynuacje, Socjalizmu model liryczny, Ślady tożsamości, Niepokoje amerykańskie.
Zmarł tragicznie. W nocy z 29 na 30 czerwca 1988 został ciężko pobity na warszawskiej ulicy. Nieprzytomnego z ciężkimi obrażeniami głowy znaleziono nad brzegiem Wisły nieopodal mostu Ślasko-Dabrowskiego u wylotu ulicy Karowej. W pobliżu stał jego samochód, wewnątrz którego znaleziono martwego psa z połamanymi nogami, o czym poinformowała prasa w krótkiej wzmiance. Pies nie był własnością Strzeleckiego, co ustaliła w śledztwie milicja. Jan Strzelecki nie odzyskał przytomności, zmarł kilkanaście dni później. W procesie sądowym skazano dwóch mężczyzn, na których ciążyły też inne przestępstwa. Sprawa zabitego psa ani razu nie pojawiła się w procesie. [1]
31 sierpnia 2006 pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- ↑ Na podstawie relacji osoby, która jako jedna z ostatnich widziała żywego J.S. w dniu 29 czerwca ok. godz. 23:00 na ulicy Chocimskiej w Warszawie
