Jegrzy
Z Wikipedii
Jegier (z nm. Jäger; l.mn. jegrzy, jegry) - żołnierz specjalnej formacji strzelców wyborowych w wojsku pruskim, rosyjskim (brali udział w czasie bitwy pod Iganiami 10 kwietnia 1831 roku) i austriackim. Używano ich też do zadań rozpoznawczych. Typ piechoty sięgający swoją genezą czasów renesansu, upowszechniony w końcu XVIII w., szczególnie popularny w okresie wojen napoleońskich. Istnieli do końca XIX w.
Tradycyjnie we wszystkich państwach jegrzy nosili zielone kurtki, tornister z przyborami i ciemnoszare spodnie nawiązujące do stroju leśników (w gwardii spodnie były ciemnogranatowe). Ubiór żołnierza uzupełniał długi ciemnoszary płaszcz. Uzbrojeni w sztucery o gwintowanych lufach i bagnety. Ochronę głowy w pruskiej piechocie liniowej od 1842 zapewniały im pikielhauby. Rekrutowano ich z niewysokich (na owe czasy, poniżej 160 cm.) sprawnych mężczyzn, przeważnie byłych myśliwych.