Jerzy Turowicz
Z Wikipedii
Jerzy Turowicz (ur. 10 grudnia 1912 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1999 w Krakowie), polski dziennikarz i publicysta, założyciel i redaktor naczelny "Tygodnika Powszechnego" w latach 1945-1953 i 1956-1999, absolwent II Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie.
W czasie okupacji niemieckiej współpracował z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia.
W 1953 roku za odmowę publikacji nekrologu Stalina Tygodnik Powszechny został zamknięty. Następnie został przejęty przez PAX i prowadzony był przez inną redakcję. W 1956 r. pismo zostało zwrócone prawowitej redakcji.
W roku 1964 Jerzy Turowicz podpisał List 34 sprzeciwiający się narastającym ograniczeniom wolności słowa. W czasie kiedy był redaktorem naczelnym "Tygodnika Powszechnego" pismo uzyskało duże znaczenie i prestiż, a w latach 80. stało się nieformalnym organem prasowym środowisk opozycyjnych.
W latach 1960-1990 prezes Społecznego Instytutu Wydawniczego ZNAK. Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu.
Działacz ruchu soborowego, aktywnie wspierał środowiska propagujące zmiany posoborowe w Kościele katolickim. Swoim przemyśleniom na temat Kościoła i II Soboru Watykańskiego dał wyraz w książce Kościół nie jest łodzią podwodną W 1999 roku Wydawnictwo Znak wydało cykl jego artykułów zamieszczonych w Tygodniku Powszechnym pt. Bilet do raju.
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz honorowym przewodniczącym Rady Etyki Mediów.
