Jim Nicholson
Z Wikipedii
Robert James Nicholson | |
Data urodzenia | 4 lutego 1938 |
5. Sekretarz spraw weteranów Stanów Zjednoczonych | |
Okres urzędowania | od 26 stycznia 2005 do 1 października 2007 |
Przynależność polityczna | Partia Republikańska |
Poprzednik | Anthony J. Principi |
Następca | James Peake Gordon H. Mansfield (p.o.) |
57. Przewodniczący Krajowego Komitetu Partii Republikańskiej | |
Okres urzędowania | od 1997 do 2001 |
Poprzednik | Haley Barbour |
Następca | Jim Gilmore |
6. Ambasador Stanów Zjednoczonych w Watykanie | |
Okres urzędowania | od 2001 do 2005 |
Poprzednik | Corinne Claiborne Boggs |
Następca | Francis Rooney |
Robert James Nicholson, znany jako Jim Nicholson (ur. 4 lutego 1938) – amerykański prawnik, biznesmen, polityk i dyplomata związany z Partią Republikańską. W latach 2005-2007 pełnił funkcję sekretarza spraw weteranów. Przedtem był m.in. ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Watykanie oraz przewodniczącym Krajowego Komitetu Partii Republikańskiej (czyli szefem partii).
Spis treści |
[edytuj] Kariera polityczna
Nicholson należy do tej kategorii znaczących polityków amerykańskich, którzy nigdy nie zajmowali żadnego stanowiska pochodzącego z wyboru. Wiele wpływowych urzędów w rządzie federalnym pochodzi z nominacji prezydenckiej, jak właśnie członkowie gabinetu. Klasycznym przykładem może być były dwukrotny szef sztabu Białego Domu, sekretarz skarbu i stanu James Baker, który piastował tak wpływowe stanowiska, nie będąc nigdy na żaden wybierany. Innymi osobami w tej grupie są wysocy rangą funkcjonariusze partyjni.
Przynależących do tej grupy takie określa się często jako political appointee.
Jima Nicholsona można w pełni zaliczyć do tego grona. Nie tylko sprawuje ważne urzędy z nominacji, ale i był również ważną osobistością w aparacie partii republikańskiej. Jest więc wpływowym politykiem, choć nigdy nie stawał w wyborcze szranki.
[edytuj] W kierownictwie Partii
W styczniu Nicholson, długoletni aktywista Partii Republikańskiej, został wybrany członkiem Krajowego Komitetu Partii z Kolorado. W 1993 został jego wiceprzewodniczącym.
Przełomem w jego karierze a partyjnym aparacie był niespodziewany wybór na przewodniczącego Krajowego Komitetu w styczniu 1997. Zajmował to stanowisko w czasie wyborów prezydenckich w 2000 roku.
Przewodniczący Krajowego Komitetu jednej z dwóch partii odgrywa istotną rolę w życiu politycznym, albowiem kieruje jej aparatem, także w terenie. Ma to ogromne znaczenie m.in. w czasie wyborów, kiedy trzeba mobilizować wyborców lub wywierać tą drogą naciski na władze.
[edytuj] Ambasador
Po dojściu do władzy prezydenta George'a W. Busha Nicholson został mianowany ambasadorem w Watykanie. Zajmował to stanowisko w dość trudnym okresie wojny w Iraku, której Stolica Apostolska zdecydowanie się sprzeciwiała. Ocenia się jednak, że miał jednak osobiście tam dobre stosunki.
Nicholson był ambasadorem do końca pierwszej kadencji Busha.
[edytuj] Sekretarz spraw weteranów
Często stanowisko sekretarza spraw weteranów uważa się, jak niegdyś poczmistrza generalnego (kiedy miał on rangę członka gabinetu), za synekurę, któą obsadza się zasłużonych dla prezydenta i partii ludzi, m.in. dawnych członków aparatu. Aczkolwiek to drugi departament pod względem liczebności personelu.
Obecnie jednak, wobec wojny w Iraku i dużej liczby powracających z niego żołnierzy, z których wielu potrzebuje pomocy, rola Departamentu wyraźnie wzrosła, a więc i jego kierownika. Jeżeli dodać dalej wysoką pozycję Nicholsona w aparacie, jego znaczenie było większe niż jego poprzedników.
Objął to stanowisko w styczniu 2005 roku, po rezygnacji swegom poprzednika i na początku drugiej kadencji Busha.
Jako sekretarz spraw weteranów, jeden z kierowników departamentów rządowych i członek gabinetu, Nicholson był przedostatnią osobą w linii sukcesji prezydenckiej (z racji późnego utworzenia jego resortu, bo w 1989).
[edytuj] Inne infomacje
Urodził się na farmie w malutkiej miejscowości (ob. zaledwie 85 mieszkańców) Struble w stanie Iowa. Tu też się wychował. Jego rodzina była bardzo uboga. Sam potem wspominał te lata, mówiąc, iż "wychowywał się w bardzo biednych warunkach, w zaniedbanym domu, czasami bez jedzenia".
[edytuj] Kariera wojskowa
Dla ludzi z wielu ubogich rodzin droga do polepszenia swojej sytuacji społecznej wiodła przez służbę w armii. Nicholson ukończył West Point w 1961. Spędził osiem lat w aktywnej służbie. Brał udział w walkach w wojnie wietnamskiej. Odznaczono go m.in. dwoma medalami lotniczymi, brązową gwiazdą, medalem za doskonałą służbę oraz odznaczeniami Wietnamu Południowego.
Co ciekawe, każdy sekretarz spraw weteranów sam nim jest, choć nie jest to żaden wymóg formalny ani kryterium przy doborze na to stanowisko.
Odszedł z armii, choć był już od dawna w rezerwie, w 1991 w randze pułkownika.
[edytuj] Dalsze życie
Ukończył studia na Columbia University oraz prawo na University of Denver w 1972. Zajmował się długi czas karierą biznesmena, dorabiając się sporego majątku. Jest czołowym agentem ubezpieczeniowym w szybko rozwijającym się Parker, przedmieściu Denver. Mieszka w stanie Kolorado.
Żonaty z artystką Suzanne Marie Ferrell (pochodzącą z Highland Falls w Nowym Jorku). Mają troje dzieci.
[edytuj] Ciekawostki
- Był tzw. designated survivor w czasie orędzia o stanie państwa w 2006
- Jan Paweł II nadał mu tytuł rycerski w październiku 2002
[edytuj] Zobacz w sieci
Poprzednik Haley Barbour |
Przewodniczący Partii Republikańskiej 1997-2001 |
Następca Jim Gilmore |
Poprzednik Corinne Claiborne Boggs |
Ambasador Stanów Zjednoczonych w Watykanie 2001-2005 |
Następca Francis Rooney |
Poprzednik Anthony J. Principi |
Sekretarz spraw weteranów Stanów Zjednoczonych od 2005 |
Następca James Peake |
Poprzednik Margaret Spellings |
Linia sukcesji prezydenckiej 2005-2007 |
Następca Michael Chertoff |
Edward Joseph Derwinski • Anthony Principi (p.o.) • Jesse Brown • Hershel Gober (p.o.) • Togo D. West, Jr. • Hershel Gober (p.o.) • Anthony Principi • Jim Nicholson • James Peake
Prezydent: George W. Bush — Wiceprezydent: Richard B. Cheney
Szefowie Departamentów: Dyplomacja: Colin Powell • Condoleezza Rice — Skarb: Paul O'Neill • John W. Snow • Henry M. Paulson Jr — Obrona: Donald Rumsfeld • Robert Gates — Sprawiedliwość: John Ashcroft • Alberto Gonzales — Zasoby Wewnętrzne: Gale Norton • Dirk Kempthorne — Rolnictwo: Ann M. Veneman • Mike Johanns — Handel: Donald Evans • Carlos Gutierrez — Praca: Elaine Chao — Zdrowe i Opieka Społeczna: Tommy Thompson • Michael O. Leavitt — Urbanizacja: Melquiades Martinez • Alphonso Jackson — Transport: Norman Mineta • Mary Peters — Energia: E. Spencer Abraham • Samuel Bodman — Edukacja: Roderick R. Paige • Margaret Spellings — Weteranii: Anthony Principi • James Nicholson — Bezpieczeństwo Krajowe: Thomas J. Ridge • Michael Chertoff
Pozostali członkowie Gabinetu: Szef Białego Domu: Andrew Card • Joshua B. Bolten — Kierownik Agencji Ochrony Środowiska: Christine Todd Whitman • Michael Leavitt • Stephen L. Johnson — Dyrektor Urządu Planowania i Budżetu: Mitchell E. Daniels, Jr. • Joshua B. Bolten • Rob Portman — Dyrektor Krajowego Pogramu Przeciwdziałania Narkomanii: John P. Walters — Reprezentant ds. Handlu: Robert Zoellick • Rob Portman • Susan Schwab
Henry Cabot Lodge, Jr. (przedstawiciel) • Robert F. Wagner, Jr. (przedstawiciel) • William Wilson • Frank Shakespeare • Thomas Patrick Melady • Raymond Flynn • Corinne Claiborne Boggs • Jim Nicholson • Francis Rooney