Jodłów (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii


Jodłów
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Międzylesie
Powierzchnia	8,55 km²
Położenie	50° 09' 45'' N 16° 45' 08'' E
Wysokość	od 680 do 810 m n.p.m.
Liczba mieszkańców • liczba ludności	62
Strefa numeracyjna (do 2005)	74
Tablice rejestracyjne	DKL
Położenie na mapie Polski Jodłów
Barokowy kościół p.w. św. Jana Chrzciciela

Jodłów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.

W dolinie wieś Jodłów - widok od strony wschodniej z Trójmorskiego Wierchu

Drewniany krzyż nagrobny na przykościelnym cmentarzu

Figura stojąca przy kościele

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

[edytuj] Lokalizacja

Jodłów wieś-położona w południowo-zachodniej Polsce, w zachodniej części Masywu Śnieżnika, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego w Kotlinie Kłodzkiej, około 9,0 km., na północny- wschód, od centrum miejscowości Międzylesie.

[edytuj] Charakterystyka

Niewielka, letniskowa, górska wieś łańcuchowa, rozciągnięta na długości 3,6 km., o luźnym układzie zabudowań, ulokowana nad rzeką Jodłówka u zachodniego podnóża Masywu Śnieżnika, w śródgórskiej kotlinie, głęboko wciętej od strony południowej w Masyw Śnieżnika. Zabudowa wsi składa się z pojedynczych budynków gospodarczych i mieszkalnych rozlokowanych na wysokości od 680 do 810 m n.p.m. wzdłuż lokalnej drogi po obu jej stronach. Droga do wsi dochodzi z Międzylesia przez obniżenie między Urwistą a Opaczem. Jest to wieś, o charakterze rolniczo-letniskowym. Wokół wsi rozciągają się rozległe użytki rolne i górskie łąki, leżące głównie na zboczach doliny. W bliskim otoczeniu wsi występują, niewielkie pasy zieleni z drzew liściastych w formie przydomowych nasadzeń, oraz wzdłuż potoku i miedz. W dalszej odległości wieś otoczają jest z czterech stron górskie lasy mieszane regla dolnego z przewagą świerka oraz buka. Od wschodu nad wsią dominuje południowo-zachodni grzbiet odchodzący od Śnieżnika z wzniesieniami: Puchacz, Trójmorski Wierch, Jasień a od zachodu odgałezienie grzbietu południowo-zachodniego z Urwistą. We wsi zachowało się kilka domów mieszkalnych i mieszkalno-gospodarczych o cechach charakterystycznych dla budownictwa ludowego Ziemi kłodzkiej z połowy XIX wieku, barokowy kościół p.w. św. Jana Chrzciciela z drugiej połowy XVIII wieku , oraz kilka przydrożnych kapliczek z XIX wieku.

[edytuj] Historia

Wieś do 1945 roku nosiła nazwę Thanndorf. Początki wsi nie są dokładnie poznane. W 1246 utworzono dobra międzyleskie, w skład których włączono tereny obecnej wsi. W 1294 roku król czeski Wacław II przekazał dobra międzyleskie wraz z obszarem obecnej wsi cystersom z Kamieńca Ząbkowickiego, którzy rozpoczęli planową akcję kolonizacji i wycinania potężnych lasów w celu rozwinęcia rolnictwa u podnóża Śnieżnika, w tym okresie na terenie obecnej wsi powstała mała osada drwali. W 1315 roku za panowania Jana Luksemburskiego dobra międzyleskie wraz z osadą na terenie obecnej wsi odkupił od cystersów łużycki rycerz Otto von Glaubitz (Gloubos) z Miśni. Prawdopodobnie wieś powstała 1414 roku po wykarczowaniu lasu na stokach Puchacza i Trójmorskiego Wierchu. W czasie wojen husyckich wieś została zniszczona przez husytów i przez ponad wiek stała opuszczona. W 1572 roku wieś ponownie zostaje zasiedlona za sprawą braci Michała i Dawida von Tschimhausów. W czasie wojny trzydziestoletniej wieś ograbili szwedzi. Od 1653 roku wieś należy do Althannów. W połowie XVIII wieku we wsi powstaje szkoła, a w 1756 roku kościół św. Jana Chrzciciela w stylu barokowym. W XVIII wieku po okresie wojen śląskich, wieś przeżywa renesans gospodarczy, oparty na przemyśle tkackim. Wieś była dobrze rozwinięta, posiadała chałupnicze warsztaty tkaczy, olejarnię, młyn wodny i szkołę a we wsi na początku XIX wieku mieszkało 150 tkaczy. Po wojnach napoleońskich, w połowie XIX wieku wieś przeżywa kryzys spowodowany rewolucją przemysłową i upadkiem tkactwa. W XIX wieku wieś stała się znanym letniskiem. W okresie międzywojennym ruch turystyczny zdecydowanie zmalał a wieś zaczęła się wyludniać. Po 1945 roku wieś znacznie się wyludniła, najliczniej w górnej części. Po II wojnie światowej w Jodłowie osiedlono repatriantów, ale proces wyludniania trwał nadal. W latach 60.XX wieku powstały we wsi zakładowe ośrodki wypoczynkowe, które do obecnych czasów nadają wsi charakter letniskowy. Obecnie wieś liczy 62 mieszkańców.

[edytuj] Inne

Po wschodniej stronie ponad Jodłowem w Masywie Śnieżnika na południowym zboczu Trójmorskiego Wierchu położone są źródła Nysy Kłodzkiej.
Przed 1945 rokiem Jodłów należał do Powiatu bystrzyckego niem. Landkreis Habelschwerdt.
Do 1975 roku wieś należała do Powiatu bystrzyckiego

[edytuj] Ciekawostki

Nazwa "Jodłów" pochodzi od puszczy jodłowwej,która wcześniej porastała tereny obecnej wsi
W 1827 roku wieś i okolice nawiedziło trzęsienie ziemi.
Jodłów jest jedną z najwyżej położonych miejscowości na Ziemi kłodzkiej.
W 1827 roku wieś i okolice nawiedziła wielka ulewa, która spowodowało powódź.

[edytuj] Turystyka

Przez wieś prowadzą szlaki turystyczne

niebieski - z Międzylesia na Halę pod Śnieżnikiem.
żółty - szlak bardzo widokowy prowadzący przez łąki skrajem lasu z dolnej części Jodłowa do źródła Nysy Kłodzkiej i byłego przejścia granicznego.
czerwony- prowadzący z górnej części z Jodłowa zachodnim zboczem Trójmorskiego Wierchu do źródła Nysy Kłodzkiej i byłego przejścia granicznego.