Jozafat Kocyłowski
Z Wikipedii
Josyf Kocyłowski (ukr. Кир Йосафат Коциловський, ur. 3 marca 1876 w Pakoszówce, zm. 17 listopada 1947 w obozie w Czapajiwce koło Kijowa) - greckokatolicki biskup przemyski, męczennik.
Studiował w Papieskim Kolegium Ukraińskim w Rzymie. Na papieskim uniwersytecie Angelicum otrzymał stopień doktora filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie przyjął w 1907 . Po studiach został profesorem teologii dogmatycznej i wicerektorem Seminarium Duchownego w Stanisławowie.
W 1911 wstąpił do bazyliańskiego nowicjatu w Krechowie i przyjął tam zakonne imię Jozafat. W 1917 został mianowany greckokatolickim biskupem przemyskim.
W okresie okupacji Polski wziął m.in. udział w powitaniu w dniu 10 lipca 1941 wojsk niemieckich [1], które zdobyły Przemyśl 27 czerwca 1941. Dwa lata później 4 lipca 1943 roku w Przemyślu Jozafat Kocyłowski w obecności ks. Wasyla Hrynyka odprawił mszę zorganizowaną dla ochotników wstępujących do dywizji SS-Galizien, msza odbyła się na miejskim stadionie sportowym przy ulicy Sanockiej[2].
Po drugiej wojnie światowej odważnie przeciwstawiał się działaniom władz komunistycznych. Po raz pierwszy został aresztowany 21 września 1945, 26 czerwca 1946 roku agenci UB aresztowali go ponownie i przekazali w ręce NKWD do Lwowa. Ze Lwowa przewieziono go do Kijowa, gdzie namawiano go do przejścia na prawosławie obiecując, że zachowa swój urząd i życie. Zdecydowanie odrzucił on jednak te propozycje. W więzieniu biskup ciężko zachorował na płuca, został przewieziony do obozu we wsi Czapajiwka koło Kijowa, gdzie zmarł.
24 kwietnia 2001 w obecności Jana Pawła II odbyło się w Watykanie ogłoszenie dekretu o męczennictwie Jozafata Kocyłowskiego. Beatyfikacja odbyła się 27 czerwca 2001 we Lwowie podczas wizyty Jana Pawła II.