Karol II Rumuński
Z Wikipedii
| Karol II 1893-1953 |
||||||||
 |
||||||||
| Król Rumunii | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
|
||||||||
|
Karol II Hohenzollern-Sigmaringen (ur. 15 października 1893 w Sinai, Rumunia, zm. 4 kwietnia 1953 w Estoril, Portugalia) - król Rumunii w latach 1930-1940.
Był najstarszym synem króla Ferdynanda I i Marii Koburg. Początkowo zasłynął jako playboy, z racji posiadania wielu kochanek[potrzebne źródło]. W 1925 zrzekł się prawa do tronu na rzecz swojego syna Michała, który w 1927 objął tron jako Michał I . W 1930 niespodziewanie wrócił do kraju i został korowany na króla. W czasie swojego panowania często wpływał na bieżącą politykę. 28 kwietnia 1937 r., w czasie wizyty w Polsce objął honorowe szefostwo 57 PPWlkp, który od tego dnia nosił nazwę - 57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej Karola II Króla Rumunii. Otrzymał wówczas także Order Orła Białego. W 1938 Karol II przejął dyktatorską władzę. Zdelegalizował Żelazną Gwardię, którą wcześniej wspierał.
6 września 1940 abdykował na rzecz swojego syna Michała i wyjechał z kraju. Zmarł w 1953, na wygnaniu w Portugalii.
[edytuj] Rodzina
Karol po raz pierwszy ożenił się w Odessie, na Ukrainie, 31 sierpnia 1918, z Joanną Marią Valentiną Lambrino, nazywaną Zizi Lambrino (1898–1953), córką rumuńskiego generała. Było to małżeństwo morganatyczne i zostało unieważnione w 1919. Para miała syna:
10 marca 1921, w Atenach, w Grecji, ożenił się z Heleną, księzniczką grecką i duńską, ale wkrótce małżeństwo to rozpadło się przez romans Karola z Eleną (Magdą) Lupescu (1895?–1977). Helena rozwiodła się z Karolem w 1928, para miała jednak syna:
Karol miał również syna i córkę z swoją kochanką - licealistką Marią Martini.
| Poprzednik Michał I Rumuński |
 |
król Rumunii 1930-1940 |
|
Następca Michał I Rumuński |
