Karwia

Z Wikipedii

Współrzędne: 54°49'51" N 18°12'26" E54.8308333 18.2072222 (Karwia)


Karwia
Województwo	pomorskie
Powiat	pucki
Gmina	Władysławowo
Sołtys	Marek Pieczonko
Położenie	54° 49' 51'' N 18° 12' 26'' E
Liczba mieszkańców (2005) • liczba ludności	931
Strefa numeracyjna (do 2005)	58
Kod pocztowy	84-105
Tablice rejestracyjne	GPU
Położenie na mapie Polski Karwia

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa wsi

Karwia (kaszb. Karwiò) – stara kaszubska wieś rybacka, obecnie częśċ miasta Władysławowa (w gminie miejskiej Władysławowo), powiecie puckim, województwie pomorskim. Sąsiaduje z Morzem Bałtyckim.

Położona niedaleko najdalej na północ wysuniętego punktu Polski, jest turystyczną częścią Władysławowa słynącą z przepięknej trzykilometrowej piaszczystej plaży, jednej z najszerszych na polskim wybrzeżu. W rejonie Karwi uchodzi do morza niewielka rzeczka Karwianka. Częśċ miasta zaopatrzona w liczne prywatne kwatery, pensjonaty i ośrodki wypoczynkowe. Na stałe zamieszkuje ją ok. 930 mieszkańców, w sezonie letnim liczba ta wzrasta do ok. 30-35 tysięcy ludzi.

[edytuj] Historia

Błoto Karwieńskie i las Karwia wymienia przekaz z 1274 r. z okazji określania granicy pobliskiego Goszczyna. Przekaz ów głosi: "Między naszymi odargowskimi i karwieńskimi błotami", z czego można domyślać się, że istniała już osada. Legenda głosi, iż w 1462 roku nieopodal osady rozegrała się wygrana przez Polaków (pod dowództwem Piotra Dunina) potyczka z przypadkowo napotkanym oddziałem krzyżackim. Po walce rycerze schronili się w osadzie, noszącej wtedy nazwę Karven. Zapis z 1570 r. nazywa wieś dzisiejszym mianem, ale pojawiają się też miana Karwień i Karwa.

W 1599 starosta pucki Jan Wejher sprowadził do wsi Karwia osadników holenderskich, których zadaniem było stworzenie sieci melioracyjnej regulującej bagna otaczające miejscowość. Holendrzy, zobowiązani do płacenia podatków i obrony, w razie niebezpieczeństwa, starostwa puckiego, mieszkali w Karwi przez stulecia, zachowując odrębne wyznanie i język. Z tego powodu do dziś tereny te zwane są przez Kaszubów Olendrami. Pozostałością po ich działalności jest niespotykany nigdzie w okolicy system zabudowy: dwurzędówka bagienna

Lustracja z 1626 r. mówi o gburach i rybakach płacących podatek od łąk oraz o zagrodniku i kowalu. We wsi mieszkało wówczas 11 rybaków. W 1678 r. było ich tylko 9, a wszystkich mieszkańców 39, sołtys zwał się Szapała. Rok wcześniej otrzymała Karwia od króla Sobieskiego przywilej regulujący m.in. sprawy podatków. Nie płacono podatków od połowów a jedynie od gruntów. Kościół parafialny znajdował się w Strzelnie, położonym w odległości 10 km. W 1772 r. mieszkało w Karwi 9 gburów i 3 chałupników. W lipcu następnego roku ogromna powódź zalała całą wieś, przynosząc dodatkowe zniszczenia. W roku 1849 Karwia liczyła już ok. 200 mieszkańców.

W latach 30. XX wieku na zachód od wsi wybudowano kilometrową tamę typu holenderskiego-skutecznie zabezpieczyło to Karwię przed powodziami, umożliwiając dynamiczny rozwój miejscowości i jej przemianę z osady rybackiej w popularny kurort turystyczny. W 1954 roku wybudowano w Karwi Kościół pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy.

W Sylwestra 1978 nieopodal Karwi osiadł na mieliźnie holenderski statek Anna Broere, przewożący na pokładzie tony toksycznych dla środowiska chemikaliów. Szczęśliwie udało się uniknąć wycieku i związanej z tym katastrofy ekologicznej.