Kina w Gdyni

Z Wikipedii

Kina w Gdyni - wszystkie historyczne gdyńskie kina zostały zlikwidowane. Stan dzisiejszy to jedno nowe kino wielosalowe przy Skwerze Kościuszki i jedno kino studyjne "Klub Filmowy" przy ulicy Waszyngtona.

Spis treści 1 Kina współczesne 2 Kina historyczne przedwojenne 3 Kina historyczne powojenne 4 Przypisy 5 Bibliografia

[edytuj] Kina współczesne

• Silver Screen – Śródmieście, Skwer Kościuszki, multipleks z 8 salami, otworzony 29 lipca 2000
• Grom (dawniej Mewa) – Oksywie, Rondo Bitwy pod Oliwą. Kinoteatr z największą salą kinową w Gdyni. Obecnie nie prowadzi projekcji filmowych.
• Klub Filmowy – Śródmieście, ul. Waszyngtona 1, otworzone 15 września 2005, miejsce projekcji, wystaw, kameralnych koncertów i spotkań z twórcami filmowymi.
• Dyskusyjny Klub Filmowy Żyrafa – Śródmieście, ul. Waszyngtona 1, obecnie działa przy Klubie Filmowym. Prezentuje filmy nie pokazywane dotąd w kinach lub warte wznowienia, repliki ważnych polskich festiwali, promuje kino off-owe i eksperymentalne, współpracuje z Filmoteką Narodową.

[edytuj] Kina historyczne przedwojenne

• Bajka – przy Skwerze Kościuszki, obok kina Polonia. Uruchomione w 1931. Miał w nim siedzibę teatr Pro Arte.
• Bodega – działające od 1936 w wielofunkcyjnym pawilonie usytuowanym w miejscu dzisiejszego parkingu przy Riwierze. Pawilon wybudowany przez Brunona Zielińskiego (właściciela kina Czarodziejka) w wyniku decyzji o likwidacji kina Czarodziejka. Latem funkcjonowało jako kawiarnia i restauracja a poza sezonem letnim jako kino. Pawilon spłonął w 1939.
• Czarodziejka – kinoteatr przy zbiegu ulic 3 maja i 10 Lutego, najstarsze kino Gdyni. Własność Brunona Zielińskiego. Uruchomione w 1926, zlikwidowane 6 maja 1937 w związku z rozbudową budynku Banku Gospodarstwa Krajowego.
• Gwiazda – przy ul. Świętojańskiej 36, kinoteatr, otwarty 8 marca 1939. Wybudowany według projektu arch. Langiewicza. Nazwa kina została wymyślona przez aktorkę Helenę Grossównę. Najnowocześniejsze kino w Gdyni w owych czasach – posiadało klimatyzację. Po wojnie uruchomiono w jego miejscu kino Bałtyk, później kino Warszawa.
• Lido – uruchomione w 1937 w budynku Mariana Mokwy przy ul. 3 Maja 28, naprzeciw Banku Polskiego. Wcześniej, od 1934 mieściła się w nim galeria obrazów tego malarza. Po wojnie w jego miejscu uruchomiono kino Atlantic.
• Morskie Oko – uruchomione w 1928
• Polonia – przy ul. Żeromskiego, róg Skweru Kościuszki, uruchomione w 1937. Na seansie inauguracyjnym wyświetlono polski film Płomienne serca. Po wojnie w jego miejscu uruchomiono kino Goplana.

W 1937 we wszystkich gdyńskich kinach sprzedno 815 tys. biletów.

[edytuj] Kina historyczne powojenne

• Atlantic (dawniej Lido) – Śródmieście, ul. 3 Maja 28, po zamknięciu w latach 90. XX w. przerobione na sklep spożywczy a następnie na ciucholand. Oba sklepy charakteryzowała pochyła podłoga pozostała po widowni.
• Bałtyk – uruchomione po wojnie w miejscu przedwojennej Gwiazdy, przemianowane później na Warszawę.
• Fala – Grabówek, ul. Mireckiego
• Goplana (dawniej Polonia) – Śródmieście, Skwer Kościuszki 10-12
• Iskra – Witomino
• Jagienka – Mały Kack, ul. Łowicka 51. Obecnie siedziba Centrum Kultury w Gdyni.
• Marynarz – Obłuże, ul. Bosmańska, po zamknięciu w latach 90. XX w. przerobione na klub fitness (również z pochyłą podłogą jak Atlantic). Obecnie budynek stoi pusty.
• Mimoza – Śródmieście, ul. Portowa (mieściło się w dzisiejszym budynku policji)
• Neptun – Orłowo, al. Zwycięstwa
• Promień – Chylonia, ul. Chylońska
• Warszawa (dawniej Gwiazda i Bałtyk) – Śródmieście, ul. Świętojańska, zamknięte 3 marca 2003, w 2004 roku przebudowane na supermarket Albert. W ostatnich latach działalności odbywały się w nim projekcje Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych.

[edytuj] Przypisy

[edytuj] Bibliografia