Kościół Świętej Trójcy w Szczecinie (Łasztownia)

Z Wikipedii

Dawny kościół św. Gertrudy na XVI-wiecznym miedziorycie

Kościół św. Trójcy na Łasztowni

Ewangelicko-Augsburski Kościół św. Trójcy w Szczecinie jest budowlą neogotycką zaprojektowaną przez znanego szczecińskiego architekta Wilhelma Meyera-Schwartau. Został wzniesiony na wyspie Łasztowni w latach 1894-1896 na fundamentach starego kościoła gotyckiego, pochodzącego prawdopodobnie jeszcze z XIII wieku, lecz później wielokrotnie przebudowywanego. Pierwotnie nosił wezwanie św. Gertrudy.

Kościół wzniesiony jest z ciemnej cegły, salowy na rzucie krzyża, nieorientowany, ze strzelistą oktagonalną wieżą przy fasadzie. Wewnątrz znajduje się jedna kondygnacja empor. W ścianach kościoła wmurowanych zostało 5 starych płyt nagrobnych z XVII i XVIII wieku.

Uszkodzony w wyniku działań wojennych i niszczejący kościół św. Gertrudy kilka razy zmieniał właścicieli. Początkowo (11.09.1945) został przekazany przez władze miasta parafii rzymskokatolickiej, później (26.03 1946) przekazano go polskiemu Kościołowi Narodowemu, aż wreszcie, 14.08. 1948 Ministerstwo Ziem Odzyskanych przydzieliło kościół Św. Gertrudy przy ul. Łasztowej Kościołowi metodystycznemu, jednak decyzję tę wstrzymało po niecałym miesiącu. Starania ze strony parafii ewangelickiej w Szczecinie nie przyniosły żadnego rezultatu.

Z kolejną prośbą przekazania kościoła na Łasztowni parafii ewangelickiej wystąpił kaznodzieja ludności niemieckiej w Szczecinie, Paul Gurgel, który ujawnił, że w kaplicy kościoła św. Gertrudy zbierają się na nabożeństwach niemieccy ewangelicy (ponad 500 osób). Parafia niemiecka nie otrzymała jednak zgody na legalne uzytkowanie świątyni.

Kościół został przekazany polskiej parafii ewangelickiej dopiero w 1959 roku - do tego czasu szczecińscy ewangelicy po roku 1945 korzystali z sali diakonatu "Betania" przy ul. Wawrzyniaka. Po remoncie, 16 października 1960 kościół otrzymał nowe wezwanie - Świętej Trójcy. Na ołtarzu głównym znajduje się umieszczony w neogotyckiej oprawie współczesny obraz "Chrystus w Ogrójcu" H. Ostachiewicza. Neoromańska chrzcielnica przeniesiona została z kaplicy przy ul. Wawrzyniaka w Szczecinie, a organy firmy "Schlag und Söhne" z 1917 roku sprowadzono z opuszczonego kościoła w Wałbrzychu Sobięcinie.

W roku 1994 doszło do pełnej integracji wiernych pochodzenia polskiego i niemieckiego w jednej parafii.

Przy kościele od 1995 ma siedzibę ewangelicka instytucja charytatywno-socjalna - Centrum Diakonijne im. ks. Dietricha Bonhoeffera.