Kościół św. Barbary w Krakowie
Z Wikipedii
Kościół św. Barbary – gotycki kościół z XIV wieku jezuitów, położony przy placu Mariackim na Starym Mieście w Krakowie, tuż obok kościoła Mariackiego. Jest to typowa gotycka budowla ceglana, jednonawowa z apsydą od strony wschodniej. Pierwotnie pełniła funkcję kościoła cmentarnego, jako że plac Mariacki przed kościołem był przez wiele wieków cmentarzem parafialnym. W XVI wieku kościół został przekazany jezuitom. W tym czasie swoje kazania wygłaszał tutaj ks. Piotr Skarga. W XVII wieku wnętrze zostało przebudowane w stylu barokowym.
Wewnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Jurowickiej, uważany przez wyznawców za cudowny, czczony w Jurowiczach na Polesiu, a w 1886 ofiarowany krakowskim jezuitom. Po lewej stronie w kaplicy-wnęce znajduje się wykonana prawdopodobnie w 1404 gotycka, kamienna rzeźba Piety. Ten typ rzeźb i przedstawienia Matki Boskiej był powszechny w późnym średniowieczu. Krakowska Pietà jest jednym z najznakomitszych rzeźb tego typu w Europie. Pod kościołem spoczywa ks. Jakub Wujek, tłumacz Biblii na język polski.
Do kościoła od strony południowej przylega dominujący na Małym Rynku budynek klasztoru jezuitów.
Warto przy okazji wspomnieć, że w kościele św. Barbary od 1537 głoszono kazania w języku niemieckim, kiedy zaprzestano czynić to w farze Mariackiej.
