Kościół św. Michała w Kwielicach
Z Wikipedii
Kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Kwielicach - Pierwsza wzmianka o kościele parafialnym pod wezwaniem św. Michała Archanioła pochodzi z 1293 r. Jednak kaplica i zakrystia powstały znacznie później - dopiero w XV - XVI wieku.
W 1687 r. dokonano pierwszej konserwacji świątyni a w 1735 przebudowy, podczas której zostało założone sklepienie. Niestety już w XVIII wieku kościół uległ znacznym zniszczeniom na skutek przemarszów wojsk napoleońskich. Znajdował się wówczas w posiadaniu opactwa św. Augustyna w Żaganiu (do 1810 r.). Kościół w Kwielicach gruntowne remonty przeszedł w 1954 r., pod okiem księdza Jarosława Wodonosa, oraz w 2000 r.
Kubatura obiektu kościelnego wynosi 4244 m³ a powierzchnia użytkowa 487 m². Na gotycką budowlę murowaną z kamienia i otynkowaną składa się jedna nawa, przy której znajduje się kaplica, oraz prostokątne prezbiterium z zakrystią. Sklepienie nawy i prezbiterium (pokrytego barokową polichromią z 1735 r.) jest kolebkowo-krzyżowe, podczas gdy w pozostałych pomieszczeniach już tylko kolebkowe. Barokowy wystrój wnętrza, który pochodzi z XVIII w., został odnowiony w 1864 r. z inicjatywy proboszcza Antoniego Grunwalda oraz w 1954 r. przy gruntownym remoncie.
Główny ołtarz jest poświęcony patronowi świątyni - Michałowi Archaniołowi. Istnieją również dwa ołtarze boczne dedykowane: Najświętszej Maryi Pannie (składają się na niego posągi św. Rocha i Sebastiana oraz obraz wiszący nad nimi) oraz św. Annie (zbudowany z figur Jana Chrzciciela i Józefa oraz obrazu św. Antoniego umieszczonego nad postaciami).
Organy kościelne są nieznanego pochodzenia i autorstwa. Wiadomym jest jednak, iż są użytkowane od zakończenia II wojny światowej, mimo, że mocno rozstrojone i zniszczone przez korniki. Do dziś zachowały się wszystkie piszczałki we wszystkich głosach, lecz wymagają gruntownego remontu. W lepszym stanie jest pedał i manuały.
Kościół w Kwielicach jest otoczony szesnastowiecznym murem z wbudowaną od wschodu bramą. Natomiast od części zachodniej usytuowana jest osiemnastowieczna kostnica.
[edytuj] Bibliografia:
- Gmina Grębocice, pod red. M. R. Górniaka, Grębocice 2002, s.16.
- Ks. A. Walkowiak, Organy w kościołach regionu głogowskiego i dekanatu wschowskiego, Głogów 2002, s. 132- 133.
- M. R. Górniak, Gmina Grębocice. Informator historyczno- geograficzny, Grębocice-Lublin 2005, 36-37.
