Kościół św. Rocha i św. Marcina w Rzeszowie
Z Wikipedii
Kościół Świętych Rocha i Marcina znajduje się w Słocinie, dzielnicy na wschodzie miasta.
[edytuj] Historia
Najstarsza wzmianka o Słocinie jako o wsi pochodzi z XIV wieku, zaś o parafii z XV. Losy świątyni nie są do końca jasne, jednak na podstawie przypuszczeń pierwszy kościół ufundowali Pileccy, a dokładniej Otto Pilecki, kasztelan sandomierski. Kościół konsekrowany najprawdopodobniej w 1379 roku oddano pod patronat św. Marcina biskupa, stąd jego obecność w herbie Słociny. Zniszczyli go Tatarzy w 1624 roku. Na tym miejscu powstał cmentarz. Odbudowy podjęto się dopiero na początku XX wieku. Świątynię poświęcono w 1916 roku, a konsekrowano w 1932 pod wezwaniem świętych Rocha i Marcina, którego kult w Słocinie sięga XVII wieku. Ówcześni mieszkańcy wierzyli, że święty pomógł im przetrwać zarazę cholery.
[edytuj] Architektura
Kościół jest ceglano-kamienną budowlą, zbudowaną w latach 1913 - 1916 według projektu lwowskiego architekta Tadeusza Obmiańskiego. Trójnawowy z węższym prezbiterium i 60-metrową wieżą.
Wewnętrzne ściany świątyni pokrywa polichromia namalowana w latach trzydziestych, odnawiana w latach 2002 – 2003. Wystrój wnętrza utrzymany jest w stylu neogotyckim i neobarokowym. Ołtarz główny w formie tryptyku z obrazami Jana Bukowskiego namalowanymi w 1929 roku. W ołtarzu bocznym znajduje się obraz św. Rocha, prawdopodobnie z XVII wieku.
W 2001 r. stare pokrycie dachu zastąpiono blachą miedzianą, odrestaurowano elewację świątyni.We wnętrzu kościoła można już podziwiać odnowione (2002-3) unikatowe malowidła J. Makarewicza oraz odnowione ołtarze (2004) wraz z nowym wystrojem prezbiterium (2001-3).
W sąsiedztwie kościoła znajdują się zabudowania poplebańskie: ochronka z 1896 roku, organistówka i dom parafialny zbudowany w roku 1938. W 2004/5 odnowiono elewacje wszystkich budynków należących do zespołu przykościelnego.