Komisja Tymczasowa Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych
Z Wikipedii
Komisja [Tymczasowych] Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych (KSSN/ początkowo KTSSN), od listopada 1913 Komisja Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych (KSSN) – porozumienie polskich partii politycznych, działających w Galicji, zawarte 10 listopada 1912 w Wiedniu.
Celem jej powołania była koordynacja działań niepodległościowych w oparciu o Austro-Węgry, w obliczu spodziewanego wybuchu wojny światowej. W razie podjęcia walki zbrojnej komisja miała wyłonić z siebie rząd narodowy, który miał objąć władzę na terytorium Królestwa Polskiego, wyzwolonym spod okupacji rosyjskiej. 1 grudnia 1912, w obliczu wybuchu I wojny bałkańskiej KTSSN mianowała Józefa Piłsudskiego komendantem sił wojskowych. Utworzono Wydział Wojskowy KTSSN, któremu podporządkował się Polski Skarb Wojskowy i Związek Strzelecki "Strzelec".
W jej skład weszły: Polska Partia Socjalistyczna, Polska Partia Socjalno-Demokratyczna Galicji i Śląska Cieszyńskiego, Polskie Stronnictwo Postępowe, Związek Patriotów, Związek Chłopski, Narodowy Związek Chłopski, Polskie Stronnictwo Ludowe (po 1913 PSL Lewica), Narodowy Związek Robotniczy (do maja 1914), Związek Niepodległości (do maja 1914 jako Organizacja Niepodległościowa Inteligencji).
Głównymi działaczami byli: Józef Piłsudski, Ignacy Daszyński, Witold Jodko-Narkiewicz, Władysław Sikorski, Walery Sławek, Hipolit Śliwiński, Leon Wasilewski.
W maju 1914 z KSSN wystąpiła część tworzących ją ugrupowań oraz ich organizacja zbrojna - Polskie Drużyny Strzeleckie, a także wspierający ją finansowo amerykański Związek Narodowy Polski Ameryki Północnej. KSSN przestała istnieć z chwilą powołania Naczelnego Komitetu Narodowego 16 sierpnia 1914.
