Korach
Z Wikipedii
Korach - według Biblii - lewita z rodu Kehata, z rodziny Jishara[1] [2].
Podczas wędrówki Izraelitów z Egiptu do Ziemi Obiecanej Korach razem z Datanem, Abiramem i Onem, oraz z 250 przedstawicielami ludu izraelskiego, zbuntowali się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi [3].
Następnego dnia po rozpoczęciu buntu Korach wraz z 250 mężczyznami zapalili kadzidło i stanęli przy wejściu do namiotu spotkania obok Mojżesza i Aarona, aby przekonać się, "kogo wybierze Jahwe". Całemu zgromadzeniu ukazała się chwała Jahwe i Bóg rzekł do Mojżesza i Aarona: "Odłączcie się od tej zgrai, gdyż ich nagle wytracę". Gdy Mojżesz z Aaronem wstawili się za ludem, Bóg za pośrednictwem Mojżesza nakazał Izraelitom usunąć się z obrębu zamieszkania Koracha, Datana i Abirama. Potem "rostąpiła się ziemia pod nimy i otworzyła swą paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również wszystkich ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich mieniem", zostali zakryci przez ziemie wraz z 250 buntownikami [4].
Kadzielnice Koracha i buntowników zostały przekute na cienkie blachy, którymi pokryto ołtarz i miały służyć jako znak ostrzeżenia dla Izraelitów. Mimo wyroku Bożego, następnego dnia cały naród znowu szemrał przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi za to Bóg zesłał plagę, od której zginęło 14 700 szemraczy.
Synowie Koracha nie poparli buntu swego ojca i ocaleli i pełnili f[5]. W późniejszym okresie Korachyci pełnili zaszczytne funkcje jako lewici a niektórzy napisali niektóre Psalmy.
Korach wymieniony został razem z Kainem i Balaamem, w ostrzeżeni chrześcijan przed zezwierzęciałymi ludźmi, którzy poginęli w buncie Koracha [6].
