Korowódka dębówka
Z Wikipedii
| Korowódka dębówka | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Podkrólestwo | tkankowce |
| Nadtyp | pierwouste |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | sześcionogi |
| Gromada | owady |
| Podgromada | owady uskrzydlone |
| Rząd | motyle |
| Rodzina | garbatkowate |
| Podrodzina | korowódkowate |
| Gatunek | korowódka dębówka |
| Nazwa systematyczna | |
| Thaumetopoea processionea | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Korowódka dębówka (Thaumetopoea processionea) - niewielki motyl nocny z podrodziny korowódkowatych.
Spis treści |
[edytuj] Wygląd
Przednie skrzydło osiąga długość 1,3 cm u samca i 1,6 cm u samicy. Skrzydła są brunatnoszare z niezbyt wyraźnym rysunkiem, lepiej widocznym u samca. Ciało dość krępe, ubarwione podobnie jak skrzydła.
[edytuj] Środowisko, rozmieszczenie i gęstość zasiedlenia
Korowódki zamieszkują lasy dębowe niemal całej Europy (nie występują na północ od Niziny Północnoniemieckiej). Motyl ten spotykany jest rzadko i lokalnie, jedynie w niektórych latach pojawia się masowo.
[edytuj] Rośliny żywicielskie
Korowódka dębówka, jak wskazuje nazwa, żywi sie wyłącznie liśćmi dębów (Quercus sp.).
[edytuj] Okres występowania
Motyl wydaje jedno pokolenie rocznie, dorosłe motyle (imago) latają w lipcu i na początku sierpnia. Zimują jaja. Gąsienice pojawiają się w maju i można je spotkać do czerwca. Od pierwszego dnia życia są chronione przez występujące na ich ciałach małe, trujące włoski, roznoszone również przez wiatr i wywołujące silne podrażnienia u ludzi i zwierząt.
[edytuj] Charakterystyczne zachowanie gąsienic
Gąsienice skupiają się w ciągu dnia w kłębowiska, mogące osiągać wielkość głowy dziecka. Gdy zapada zmierzch długimi korowodami, w kilku rzędach wędrują po pniu drzewa w kierunku jego korony. Każda z nich utrzymuje kontakt dotykowy z poprzednią, a rozerwaniu się grupy zapobiega nitka przędzy. W wypadku odłączenia się pojedynczej gąsienicy, szuka ona pozostałych aż do skutku. Żerowanie trwa aż do świtu (małe liście są zjadane doszczętnie, a z dużych pozostaje unerwienie) po czym gąsienice wracają, ponownie jedna za drugą, do gniazda.
