Kruszczyk rdzawoczerwony

Z Wikipedii

Kruszczyk rdzawoczerwony
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	storczykowce
Rodzina	storczykowate
Rodzaj	kruszczyk
Gatunek	kruszczyk rdzawoczerwony
Nazwa systematyczna
Epipactis atrorubens (Hoffm.) Besser
Synonimy
Epipactis atropurpurea Raf. Epipactis rubiginosa Gaud.
Galeria zdjęć i grafik

Kruszczyk rdzawoczerwony (Epipactis atrorubens) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny storczykowatych. Występuje w środkowej Europie. W Polsce roślina dość pospolita, zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zmienność 3 Ochrona 4 Bibliografia

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga

Wzniesiona, obła, pojedyncza i nie rozgałęziająca się, o wysokości 10-80cm, cała naga, lub tylko górą owłosiona. Górne międzywęźla dłuższe od pozostałych.

Liście

O kształcie jajowatym lub jajowatolancetowatym, z szorstkimi nerwami i owłosione na brzegach. Są znacznie dłuższe od międzywęźli, sztywne i ustawione na łodydze niemal naprzeciwlegle i dwustronnie.

Kwiaty

Zebrane w luźne grono zawierające kilkanaście kwiatów na krótkich szypułkach. Oś grona kwiatowego jest gęsto omszona białymi włoskami. Działki kielicha mają długość 8-10 mm i są z zewnątrz omszone. Zalążnia silnie omszona i nagle zwężająca się w szypułkę kwiatową. Kwiaty wonne, o ciemnej barwie - brudnopurpurowe lub czerwonofioletowe. Warżka rdzawoczerwona lub różowawa, jej przedni zaostrzony człon o łódkowatym kształcie jest zrośnięty nieruchomo z członem nasadowym. Człon końcowy jest szeroki i rurkowaty lekko falisty, lub karbowany z dwoma fałdowanymi guzkami, które z zbiegają łącząc się z trzecim guzkiem w środku. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Odbywa się to w ten sposób, że owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia.

Korzeń

Pod ziemią kłącze z krótkimi międzywęźlami.

Biotop, wymagania

Widne lasy, łąki, zarośla, suche murawy, skały. Lubi miejsca ciepłe i słoneczne. Geofit ryzomowy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Erico-Pinetea, SubAll. Cephalanthero-Fagenion, Ass. Cephalanthero rubrae-Fagetum.

[edytuj] Zmienność

Gatunek mało zmienny morfologicznie. Tworzy mieszańce z kruszczykiem szerokolistnym (Epipactis helleborine) i kruszczykiem drobnolistnym (Epipactis microphylla).

[edytuj] Ochrona

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

[edytuj] Bibliografia