Kryptosporydioza
Z Wikipedii
Kryptosporydioza | |
ICD-10: |
A07.2
|
A07.2.0 {{{X.0}}} |
|
A07.2.1 {{{X.1}}} | |
A07.2.2 {{{X.2}}} | |
A07.2.3 {{{X.3}}} | |
A07.2.4 {{{X.4}}} | |
A07.2.5 {{{X.5}}} | |
A07.2.6 {{{X.6}}} | |
A07.2.7 {{{X.7}}} | |
A07.2.8 {{{X.8}}} | |
A07.2.9 {{{X.9}}} |
Kryptosporydioza (łac., ang. cryptosporidiosis) – choroba pasożytnicza zajmująca jelita ssaków, wywoływana przez pierwotniaka Cryptosporidium należącego do typu apikompleksów. Choroba szerzy się drogą fekalno-oralną, a głównym objawem u ludzi ze sprawnym układem odpornościowym jest samoograniczająca się biegunka. U osób z upośledzoną odpornością, np. chorych na AIDS, zakażenie może być długotrwałe i zagrażające życiu. Kryptosporydiozę wykryto dopiero w 1976, pomimo tego, że jest to jedna z najczęstszych na świecie chorób przenoszonych wraz z wodą.
[edytuj] Objawy
Okres wylęgania choroby wynosi 3-12 dni. Oprócz wodnistej biegunki często występują dolegliwości brzuszne oraz niska gorączka. Niektóre osoby nie mają objawów, lecz są zakaźne. Po ustąpieniu objawów zakaźność utrzymuje się przez kilka tygodni.
[edytuj] Leczenie
U większości osób z prawidłową odpornością choroba trwa około 10 dni i jest samoograniczająca. Wymaga uzupełniania wody i elektrolitów. U chorych na AIDS należy zoptymalizować leczenie przeciwwirusowe.
[edytuj] Bibliografia
- Gerd Herold: Medycyna wewnętrzna. Repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 8320033802.