Krzyk kamienia
Z Wikipedii
| Krzyk kamienia | |
| Oryginalny tytuł | Cerro Torre: Schrei aus Stein |
| Kraj produkcji | Kanada Niemcy Francja Belgia |
| Główne role | Vittorio Mezzogiorno Stefan Glowacz Mathilda May Donald Sutherland |
| Data premiery | 3 października 1991 (świat) |
| Czas trwania | 105 min |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Werner Herzog |
| Scenariusz | Reinhold Messner Hans-Ulrich Klenner Walter Saxer Robert Geoffrion |
| Muzyka | Stewart Dempster Sarah Hopkins Alan Lamb Ingram Marshall Atahualpa Yupanqui |
| Zdjęcia | Rainer Klausmann |
| Scenografia | Cornelius Siegel Wolfgang Siegel Kristine Steinhilber |
| Montaż | Suzanne Baron |
| Produkcja | Henry Lange Richard Sadler Walter Saxer |
| Od lat | 12 |
| Nagrody | |
| 1991 - nagroda Ossella d’Oro na MFF w Wenecji dla całego zespołu filmowego | |
| Krzyk kamienia na Filmweb.pl | |
| Krzyk kamienia na IMDb | |
Krzyk kamienia (niem. Cerro Torre: Schrei aus Stein) to film Wernera Herzoga opowiadający o rywalizacji podczas zdobywania góry Cerro Torre. Pomysłodawcą opowieści jest Reinhold Messner, a nawiązuje ona do losów Cesare Maestri i Toni Eggera, którzy zdobywali Cerro Torre.
[edytuj] Obsada
- Vittorio Mezzogiorno - Roccia
- Stefan Glowacz - Martin
- Mathilda May - Katharina
- Donald Sutherland - Ivan
- Brad Dourif - alpinista bez palców
[edytuj] Fabuła
Martin jest młodym wspinaczem skałkowym i właśnie zdobył mistrzostwo podczas halowych zawodów we wspinaczce sportowej. Roccia to doświadczony alpinistą (zdobywca wszystkich ośmiotysięczników). Podczas wywiadu, Roccia twierdzi że Martinowi brakuje doświadczenia alpinistycznego, by mógł się zmierzyć z alpinistami podczas zdobywania gór. Martin jest przeciwnego zdania i twierdzi że jest w stanie wejść na Cerro Torre, którą Roccia bezskutecznie próbuje zdobyć. Jest to początek rywalizacji między nimi.
Na Cerro Torre rusza wspólna wyprawa, która ma rozstrzygnąć który z nich ma rację, ale kończy się tragicznie. Martin samowolnie rusza na szczyt, lecz wkrótce następuje załamanie pogody i ginie idący z nim alpinista - wieloletni towarzysz Rocci. Młody wspinacz twierdzi, że udało im się zdobyć szczyt, ale nie jest w stanie tego udowodnić i pojawiają się wątpliwości co do jego prawdomówności.
Rywalizacja nie kończy się na wspinaczce, obaj rywalizują o względy Kathariny - sekretarki Rocci. Po jednej z prób podejścia Roccia zastaje w namiocie romansujących ze sobą młodych. Niedługo później wokół życia Martina coraz intensywniej działają media. Góra w tym czasie pozostaje jednak niezdobyta. Wobec wątpliwości dotyczących wejścia, Martin postanawia ponownie podjąć próbę wejścia na szczyt. Tym razem towarzyszy mu ekipa telewizyjna, mająca zmienić wspinaczkę w fascynujący spektakl.
Tymczasem Roccia próbując odnaleźć się spędza długi czas w samotności, poznaje też dziwnego człowieka bez palców u jednej z rąk, który ciągle opowiada o aktorce Mae West, pokazując mu jej zdjęcia. Tajemniczy człowiek twierdzi też, że był na szczycie Cerro Torre i nazywa górę Złodziejką palców. W końcu pozostawiony na uboczu Roccia próbuje zdobyć szczyt dla samego siebie, ignorując potrzeby bycia sławnym przed kamerami i nieoczekiwanie pojawia się u stóp góry, zasakując nieprzygotowaną ekipę telewizyjną i swego rywala.
Mężczyźni stoczą finałowy pojedynek, atakując Cerro Torre z dwóch różnych stron, który dla Martina skończy się tragicznie. Roccia natomiast wchodzi na szczyt, gdzie odnajduje stary czekan z przyczepionym zdjęciem Mae West.
Podobnie, jak i w innych filmach Herzoga, autentyczny bohater, zdobywający się na szaleństwo, staje się niezauważony ze względu na brak oczekiwanej spektakularności.
