Kurcewicze
Z Wikipedii
Kurcewicze - ród kniaziowski (ksiażęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od przezwiska protoplasty - księcia pińskiego Konstantego, zwanego Kurcz, będący gałęzią dynastii Giedyminowiczów.[1]
Bezpośrednim przodkiem kniaziów Kurcewiczów był zmarły po 1464 roku Wasyl "Kurcz", syn kniazia Michała Konstantynowicza "Kurcza" z linii książąt na Pińsku, będących (podobnie jak blisko z nimi spokrewnieni Buremscy) potomkami najstarszego syna wielkiego księcia litewskiego Giedymina - księcia Narymunta Gleba. Mimo to część historyków nadal widzi w nich potomków najmłodszego z Giedyminowiczów (księcia podolskiego Koriata Michała), a niektórzy nawet - dynastii Rurykowiczów. Sami Kurcewicze nie byli zresztą pewni co do swojego pochodzenia, pisząc się już w XVII wieku Koriatowiczami-Kurcewiczami.[2]
Kniaziowie Kurcewicze używali herbu własnego - Kurcz. Ich trzy gałęzie wylegitymowały się ze swojego książęcego pochodzenia w Guberni Wołyńskiej zaboru rosyjskiego w latach 1828 i 1847. Ród ten żyje podobno do dziś dnia.[3]
Zdaje się, że losy jednej z wcześniejszych linii tego rodu posłużyły Henrykowi Sienkiewiczowi za pierwowzór do wykreowania literackiej rodziny o tym nazwisku w Ogniem i Mieczem.