Langenzenn
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°30' N 10°48' E
| Langenzenn | |||
|
|||
| Państwo |  Niemcy |
||
| Kraj związkowy | Bawaria | ||
| Rejencja | Środkowa Frankonia | ||
| Powiat | Fürth | ||
| Burmistrz | Manfred Fischer | ||
| Powierzchnia | 46,31 km² | ||
| Położenie | 49° 30' N 10° 48' E |
||
| Wysokość | 313 m n.p.m. | ||
| Ludność (2006) • liczba ludności • gęstość |
10 623 229 os./km² |
||
| Nr kierunkowy | 09101 | ||
| Kod pocztowy | 90579 | ||
| Tablice rejestracyjne | FÜ | ||
|
Położenie na mapie kraju
  Langenzenn
|
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Langenzenn – miasto w Niemczech, w Bawarii, w rejencji Środkowa Frankonia, w powiecie Fürth, w Okręgu Metropolitarnym Norymbergii, 21 km na zachód od Norymbergii i 13 km na północny-zachód od Zirndorf, nad rzeką Zenn, przy drodze krajowej B8 i linii kolejowej (Markt Erlbach – Norymberga).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Najstarsze dowody na istnienie siedlisk ludzkich na terenie obecnego miasta pochodzą z Mezolitu (11000 - 7000 p.n.e.). Wykopane na Rynku elementy umocnień datowane są na rok 497.
Pierwsze wzmianki pisane pochodzą z roku 954 i dotyczy informacji o sejmiku zwołanym w Zenna na 16 czerwca przez króla Niemiec, późniejszego Cesarza Ottona I Wielkiego. W 1021 Cesarz Henryk II Święty podarował miejscowość wraz z Herzogenaurach Archidiecezji Bamberskiej. W 1248 roku jeszcze Zenna staje się własnością Burgrabich norymberskich Hohenzollernów.
Na rok 1329, datowana jest pierwsza wzmianka o Langenzenn. Kilka lat później miejscowość otrzymuje prawo targowe. W 1360 Langenzenn otrzymuje prawa miejskie, a z Cadolzburga zostaje przeniesiony sąd drugiej instancji, który mógł orzekać również karę śmierci, o czym do dziś przypomina Galgenberg (pol. Góra szubieniczna) znajdująca się we wschodniej części miasta. 20 stycznia 1361 miasto otrzymało od Cesarza Karola IV Luksemburskiego prawo do bicia własnej monety i tym samym posiadło wszystkie prawa jakie mogło zdobyć miasto średniowieczne w Niemczech. Podczas Wojny Miast w roku 1388, prowadzonej pomiędzy Związkiem Miast Szwabii a książętami bawarskimi, miast zostało doszczętnie zniszczone.
Podczas Wojny trzydziestoletniej (1618-1648) miasto pada wielokrotnie ofiarą szabrowników i wielu mieszkańców szuka schronienia w Norymberdze. W latach 1721 do 1727 powstaje na miejscu w 1720 spalonego ratusza, nowy. Od 1791 do 1806 miejscowość należy do Prus. W 1806 jako część Księstwa Ansbach wraca do Królestwa Bawarskiego.
| Rok | Liczba mieszkańców |
|---|---|
| 1809 | 1.659 |
| 1939 | 2.816 |
| 1945 | 2.840 |
| 1950 | 4.277 |
| 1970 | 5.337 |
| 1987 | 8.280 |
| 2004 | 10.700 |
[edytuj] Zabytki
- Zespół klasztorny, ze szczególnie dobrze zachowanymi krużgankami,
- Kościół pod wezwaniem św. Jerzego, a w nim zabytkowa chrzcielnica,
- Mury i umocnienia obronne z XIV w.
- Ratusz z 1727 roku.
[edytuj] Polityka
W Radzie Miasta zasiada 24 radnych: CSU 11, SPD 8, Zieloni 1, FDP 4.
Miasto jest gminą miejską.
W skład miasta wchodzą następujące dzielnice: Alitzberg, Burggrafenhof, Erlachskirchen, Gauchsmühle, Göckershof, Hagenmühle, Hammermühle, Hammerschmiede, Hardhof, Hausen, Heinersdorf, Horbach, Keidenzell, Kirchfembach, Klaushof, Langenzenn, Laubendorf, Lohe, Lohmühle, Ödenhof, Stinzendorf, Wasenmühle, Wittinghof.
[edytuj] Osobistości
- Sebastian Artomedes - teolog
- Marie Dollinger – biegaczka
- Brunhilde Hendrix - biegaczka
[edytuj] Źródła
- artykuł powstał na podstawie artykułu w niemieckiej wikipedii de:Langenzenn
[edytuj] Linki zewnętrzne
Miasta: Langenzenn • Oberasbach • Stein • Zirndorf
Gminy targowe: Ammerndorf • Cadolzburg • Roßtal • Wilhermsdorf
Gminy: Großhabersdorf • Obermichelbach • Puschendorf • Seukendorf • Tuchenbach • Veitsbronn
Wspólnoty administracyjne: Obermichelbach-Tuchenbach • Veitsbronn
