Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie
Z Wikipedii
Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie | |
Fasada pałacu, widok z al. Pod kasztanami. |
|
Miejsce | Rzeszów Polska |
Typ budynku | Brama miejska |
Styl architektoniczny | barok |
Projekt | Tylman z Gameren Karol H. Wiedemann |
Rozpoczęcie budowy | XVII wiek |
Ważniejsze przebudowy | XVIII wiek, 1904 (po pożarze) |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Letni Pałac Lubomirskich w Rzeszowie - zabytkowa późnobarokowa rezydencja z elementami rokoka, znajdująca się przy alei Lubomirskich w Rzeszowie, naprzeciwko zamku. Powstała w latach 90. XVII w. na terenie dawnej winnicy Mikołaja Spytka Ligęzy. Budynek zaprojektował prawdopodobnie Tylman z Gameren. Rozbudowano go w połowie XVIII w. za czasów Hieronima Augusta Lubomirskiego, kiedy nadwornym architektem był Karol Wiedemann. Pałacyk uzyskał w efekcie modną w tym czasie formę maison de pleisence. W jego otoczeniu znajdował się rozległy ogród z oranżerią, zwierzyńcem i altaną w stylu chińskim.
W 1904 r. został przebudowany, zaś w latach 1981-1985 gruntownie restaurowany. W niszach znajdują się popiersia rodziny Lubomirskich.
[edytuj] Bibliografia
- Malczewski J., Zamek w Rzeszowie, jego otoczenie i właściciele, Wyd. Libri Ressovienses, Rzeszów 1995, ISBN 902021