Maciej Janina
Z Wikipedii
Ks. Maciej zwany Janina, biskup przemyski (zm. 1419). Drugi biskup przemyski, od 1392 do 17 IV 1419; nastąpił po założycielu diecezji — Eryku Winsen. Biskup Maciej, Polak zakonu franciszkańskiego ze Lwowa, dalszy współtwórca i organizator tej diecezji. Kanclerz dworu królewskiego. Akta biskupie zwą go Janina, co pochodzi albo od jego herbu, albo raczej od głowy św. Jana Chrzciciela na misie pod wizerunkiem NMP z Dzieciątkiem na pieczęci przez niego używanej. Pod koniec XVI w. pojawiła się plotka, że nie był herbowym. Oto jego działalność:
– postarał się u króla Władysława Jagiełły i u Stolicy Apostolskiej o uposażenie biskupstwa przemyskiego,
- urzędował w Krośnie
– ustalił granice diecezji przemyskiej, jako że arcybiskup halicki przywłaszczył sobie znaczną jej część; udał się w tej sprawie do papieża, a ten wyznaczył bpa krakowskiego, który 12 IX 1398 ustalił te granice,
– tworzył nowe parafie, budował kościoły, zaopatrywał w prebendy,
– do Leżajska i Przeworska wprowadził kanoników regularnych św. Grobu,
– na pierwszym synodzie diecezji przemyskiej 20 VI 1415 wydał Statuty Diecezjalne dla kleru wraz z rubryką do odprawiania Mszy św. i brewiarza,
– założył w diecezji Bractwo Kapłańskie i nadał mu Statut 25 1 1419; powstało ono w Rzymie i było już w Krakowie,
– przeniósł siedzibę katedralną do kościoła na Zamku,
– ustanowił przepisy dla kanoników kapitulnych co do mieszkania i uposażenia,
– brał żywy i znaczący udział w sprawach królestwa i Kościoła w Polsce.
Według J. Kurtyki (patrz niżej PSB) zmarł 17 VI 1419; do wyboru następcy diecezją opiekował się abp Jan Rzeszowski; pochowany w Katedrze przemyskiej. Jego następcą został Janusz z Lubienia 30 VIII 1420.
Bibliografia: Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Slownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 272. ISBN 83-211-1311-7.
| Poprzednik Eryk z Winsen |
 |
Biskup przemyski 1392 – 1419 |
|
Następca Janusz z Lubienia |
