Mak alpejski

Z Wikipedii

Mak alpejski
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Ranunculopsida
Rząd	makowce
Rodzina	makowate
Rodzaj	mak
Gatunek	mak alpejski
Nazwa systematyczna
Papaver alpinum L.
Synonimy
Papaver burseri Crantz
Galeria zdjęć i grafik

Mak alpejski, mak tatrzański (Papaver alpinum L.) – gatunek byliny należący do rodziny makowatych. Rośnie dziko w wysokich partiach gór Europy. Licznie występuje w Wielkiej Fatrze. W Polsce wyłącznie w Tatrach i jest rzadki.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zastosowanie 3 Przypisy 4 Bibliografia 5 Zobacz też

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Roślina wieloletnia tworząca niskie darnie o wysokości 10-20 cm. Oprócz kwitnących pędów wytwarza liczne pędy płonne. Pędy w nasadzie otulone starymi liśćmi.

Liście

Wyłącznie różyczkowe, sinozielone, ogonkowe, 3-4-razy pierzastosieczne. Poszczególne listki zakończone szczecinką.

Łodyga

Głąbik kwiatowy wysokości do 20 cm, brunatno owłosiony.

Kwiaty

Kwiat o średnicy do 2,5 cm cm (u typowego gatunku), 4 płatki białe z żółtą nasadą lub żółtawe (rzadko). Działki kielicha gęsto owłosione. Wewnątrz pojedynczy słupek z tarczowatym, 4-6 promieniowym znamieniem i liczne pręciki.

Owoc

Kulistojajowata i pokryta szczecinkami torebka zwana makówką.

Biotop

Piargi, skały, murawy. Dużo częściej na podłożu wapiennym, ale występuje również na granicie. W Tatrach spotykany jest we wszystkich piętrach roślinności, ale główny obszar jego występowania to piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Papaverion tatrici ^[1].

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina ozdobna ogródków skalnych.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[edytuj] Bibliografia

[edytuj] Zobacz też

• Rośliny tatrzańskie