Mangusta białoogonowa
Z Wikipedii
| Mangusta białoogonowa | |||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | drapieżne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | mangustowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Ichneumia | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | mangusta białoogonowa | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Ichneumia albicauda | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Cuvier, 1829) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Mangusta białoogonowa (Ichneumia albicauda) – drapieżny ssak z rodziny mangustowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Ichneumia I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1837.
[edytuj] Występowanie i biotop
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Afrykę subsaharyjską oraz południową część Półwyspu Arabskiego. Zajmuje różne siedliska – od terenów leśnych po półpustynne, z wyjątkiem terenów wilgotnych i podmokłych.
[edytuj] Charakterystyka
Stosunkowo duża mangusta osiągająca masę ciała do 3,5 kg, o płowoszarym ubarwieniu z białym zakończeniem ogona (stąd nazwa gatunku albicauda czyli białoogonowa). Jest aktywna w nocy, spotykana pojedynczo lub w małych grupach rodzinnych. Biologia rozrodu tego gatunku jest słabo poznana.
Mangusty białoogonowe są stosunkowo agresywne i terytorialne. Porozumiewają się, używając sygnałów akustycznych i zapachowych. Głównym pożywieniem mangusty białoogonowej są owady. Dietę uzupełnia drobnymi kręgowcami i owocami. Podobnie jak Mungotictis decemlineata, również mangusta białoogonowa wydobywa pokarm zamknięty w twardej skorupce (np. ptasie jajo) uderzając nim o twardą powierzchnię.
W niewoli żyje do 12 lat. Długość życia w warunkach naturalnych nie jest znana.
[edytuj] Bibliografia
- Dewey, T. & N. Greene: Ichneumia albicauda (en). (On-line), Animal Diversity Web, 1999. [dostęp 1 stycznia 2008].
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) (en). Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 1 stycznia 2008].
