Mario Ančić

Z Wikipedii

Mario Ančić

Państwo	Chorwacja
Miejsce zamieszkania	Monte Carlo, Monaco
Data urodzenia	13 września 1971
Miejsce urodzenia	Split
Wzrost	195 cm
Waga	81 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	aktywny
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	7 (10 lipca 2006)
Australian Open	4R (2003, 2007)
Roland Garros	QF (2006)
Wimbledon	SF (2004)
US Open	2R (2005)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	47 (14 czerwca 2004)
Australian Open	2R (2004)
Roland Garros	3R (2004)
Wimbledon	1R (2003)
US Open	QF (2003)
Strona internetowa


Tenis ziemny
brąz	Ateny 2004	debel

Mario Ančić (ur. 30 marca 1984 w Splicie), tenisista chorwacki, zdobywca Pucharu Davisa, medalista olimpijski.

Spis treści

1 Kariera
2 Finały w turniejach ATP w grze pojedynczej
- 2.1 Mistrz
- 2.2 Finalista
3 Tytuły zdobyte w drużynie
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera

Był czołowym juniorem (pod koniec wieku juniorskiego nr 4 na świecie), wystąpił w finale juniorskiego Australian Open oraz półfinale US Open (oba mecze przegrał z Amerykaninem Andy Roddickiem). Karierę zawodową rozpoczął w 2001; w pierwszym sezonie zawodowym grał głównie w turniejach rangi Futures, w 2002 w turniejach challengerowych. Na koniec roku 2002 był najmłodszym tenisistą w czołowej setce rankingu. W t.r. debiutował efektownie na Wimbledonie; przeszedł eliminacje, a w I rundzie wyeliminował Szwajcara Rogera Federera, stając się pierwszym debiutantem od czasu Björna Borga (1973), który wygrał swój pierwszy mecz wimbledoński na korcie centralnym. Prasa brytyjska po zwycięstwie nad zdecydowanym faworytem Federerem nadała Ančiciowi przydomek "Super Mario".

W 2003 Ančić był w swoich dwóch pierwszych ćwierćfinałach turniejowych (St. Poelten i Sztokholm) oraz IV rundzie Australian Open (przegrał z Juanem Carlosem Ferrero), wygrał także challenger w Hamburgu (w finale z Serbem Nenadem Zimonjiciem). Rok później osiągnął finał turnieju w Mediolanie, przegrywając w trzech setach (wszystkich kończonych tie-breakami) z Francuzem Antony Dupuisem; ponownie dobrze wypadł na Wimbledonie, dochodząc aż do półfinału (wygrał m.in. z rozstawionym z numerem piątym Timem Henmanem, przegrał z Andy Roddickiem). Wyniki te dały mu awans do czołowej trzydziestki rankingu światowego (drugie miejsce w Chorwacji za Ljubičiciem).

W sezonie 2005 wygrał swój pierwszy turniej rangi ATP Tour na kortach trawiastych w 's-Hertogenbosch, pokonując w finale Francuza Michaëla Llodrę. Po tym sukcesie osiągnął pozycję nr 17 w rankingu światowym (w czerwcu 2005). Nie powtórzył półfinału na Wimbledonie, ale dotarł do IV rundy (1/8 finału), gdzie przegrał z Hiszpanem Feliciano Lópezem. Był ponadto w finałach turniejowych w Scottsdale (przegrał z Wayne'm Arthursem) i Tokio (przegrał z Wesleyem Moodie, nie wykorzystując dwóch piłek meczowych). Udane starty w 2006 (finały w Auckland i Marsylii, skuteczna obrona tytułu w Hertogenbosch) sprawiły, że w czerwcu tegoż roku awansował na 9. miejsce na świecie.

Sukcesy osiąga także w grze podwójnej. Wygrał do końca 2005 dwa turnieje (Indianapolis 2003, z Andy Ramem; Monachium 2005, z Julianem Knowle). W parze z Ivanem Ljubičiciem sięgnął po brązowy medal igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004, w meczu o 3. miejsce pokonując Hindusów Mahesha Bhupathiego i Leandera Paesa po zaciętym pojedynku (14:12 w trzecim, decydującym secie). Na igrzyskach w Sydney cztery lata wcześniej, gdzie startował jako 16-latek, przegrał w I rundzie debla (w parze z Goranem Ivaniševiciem).

Jeszcze wcześniej debiutował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa - w 1999. Od 2003 występuje w najwyższej klasie rozgrywkowej Pucharu - Grupie Światowej, w 2005 miał swój udział w pierwszym historycznym awansie Chorwacji do finału tych rozgrywek, a następnie - w pierwszym triumfie w Pucharze Davisa (wygrał decydujący piąty mecz finału ze Słowakiem Michalem Mertiňákiem). Bilans jego gier w reprezentacji w grudniu 2005 (po finale ze Słowacją) wynosi 13 zwycięstw i 11 porażek.

Mario Ančić jest zawodnikiem praworęcznym, o oburęcznym bekhendzie. Przy dobrych warunkach (wzrost 195 cm) ma skuteczny, szybki serwis, czym przypomina słynnego rodaka Ivanisevicia.

[edytuj] Finały w turniejach ATP w grze pojedynczej

[edytuj] Mistrz

Lp	Rok	Turniej	Finalista	Wynik
1.	2005	's-Hertogenbosch	Michaël Llodra	7:5, 6:4
2.	2006	's-Hertogenbosch	Jan Hernych	6:0, 5:7, 7:5
3.	2006	St. Petersburg	Thomas Johansson	7:5, 7:6

[edytuj] Finalista

Lp	Rok	Turniej	Mistrz	Wynik
1.	2004	Mediolan	Antony Dupuis	4:6, 7:6, 6:7
2.	2005	Scottsdale	Wayne Arthurs	5:7, 3:6
3.	2005	Tokio	Wesley Moodie	6:1, 6:7, 4:6
4.	2006	Auckland	Jarkko Nieminen	2:6, 2:6
5.	2006	Marsylia	Arnaud Clément	4:6, 2:6