Ivan Ljubičić

Z Wikipedii

Ivan Ljubičić
Ivan Ljubičić podczas Australian Open 2007
Państwo	Chorwacja
Miejsce zamieszkania	Monte Carlo
Data urodzenia	19 marca 1979
Miejsce urodzenia	Banja Luka
Wzrost	193 cm
Waga	86 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1998
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Riccardo Piatti
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8
Najwyżej w rankingu	3 (1 maja 2006)
Australian Open	QF (2006)
Roland Garros	SF (2006)
Wimbledon	3R (2006 - 2007)
US Open	3R (2005, 2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	70 (16 maja 2005}


Tenis ziemny
brąz	Ateny 2004	debel

Ivan Ljubičić (ur. 19 marca 1979 w Banja Luce, Bośnia i Hercegowina), tenisista chorwacki, zdobywca Pucharu Davisa, medalista olimpijski.

Spis treści

1 Kariera
2 Wygrane turnieje ATP (8)
- 2.1 Gra pojedyncza (8)
3 Finały turniejowe (8)
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera

W 1996 dotarł do finału gry pojedynczej juniorskiego Wimbledonu, gdzie przegrał z Białorusinem Władimirem Wołczkowem. Dwa lata później rozpoczął karierę zawodową. Początkowo rywalizował głównie w turniejach niższej rangi (Futures i challengerach); pierwszy półfinał w cyklu ATP Tour osiągnął w 1999 w Umagu, co dało mu na koniec sezonu awans do czołowej setki rankingu. W sezonie 2000 był w dwóch finałach debla oraz dwóch półfinałach singla turniejów cyklu ATP Tour, a rok później wygrał swój pierwszy turniej w grze pojedynczej - w październiku 2001 triumfował w Lyonie, pokonując m.in. Gustavo Kuertena z Brazylii, Marata Safina z Rosji oraz w finale Marokańczyka Younessa El Aynaoui. W tym samym roku był siedmiokrotnie w ćwierćfinałach turniejowych, dzięki czemu awansował do czołowej czterdziestki tenisistów na świecie.

Od tego czasu ustabilizował swoją pozycję w tenisie światowym, regularnie kończąc kolejne sezony w pięćdziesiątce rankingu, a wkrótce wśród najlepszych dwudziestu pięciu graczy. W 2004 był w finale turnieju w Ad-Dauha (pokonał w półfinale Brytyjczyka Tima Henmana, przegrał w finale z Francuzem Nicolasem Escudé), a także w półfinałach prestiżowych turniejów (zaliczanych do ATP Masters Series) w Hamburgu i Madrycie. Również efektownie rozpoczął swój najlepszy sezon w dotychczasowej karierze - 2005; do marca t.r. był w finałach w Ad-Dauha, Rotterdamie, Dubaju (we wszystkich przegrał ze Szwajcarem Federerem, liderem rankingu światowego) i w Marsylii (przegrał ze Szwedem J. Johanssonem), półfinale w Mediolanie (przegrał z Czechem Štěpánkiem), IV rundach turniejów ATP Masters Series w Indian Wells i Miami (porażki odpowiednio z Federerem i Nadalem). Dalsza część sezonu była mniej udana, dopiero na jesieni Ljubičić odzyskał poprzednią dyspozycję, wygrywając turnieje halowe w Metz (w finale z Francuzem Monfilsem) i Wiedniu (w finale z Hiszpanem Ferrero) oraz osiągając finały w turniejach ATP Masters Series w Madrycie (przegrał z Nadalem w pięciu setach - piąty set kończył się tie-breakiem - nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach) i Paryżu (przegrał z Czechem Berdychem również w pięciu setach). Wyniki zarówno z początku, jak i końca sezonu, zapewniły mu miejsce w elitarnym turnieju Masters w sezonie 2005 (w Szanghaju); odpadł po rozgrywkach grupowych po porażkach z Federerem i Nalbandianem. W listopadzie 2005 został sklasyfikowany jako ósmy tenisista na świecie.

Znakomite wyniki osiąga Ljubičić także jako reprezentant kraju. W Pucharze Davisa debiutował w 1998; początkowo reprezentacja Chorwacji (mimo występów gwiazdy światowego tenisa Ivaniševicia) pozostawała w grupie I, a nawet grupie II strefy euro-afrykańskiej Pucharu, ale już w 2001 awansowała do najwyższej klasy rozgrywkowej - grupy światowej. Znaczący w tym udział miał Ivan Ljubičić, występując zarówno jako singlista, jak i deblista. W pierwszym sezonie startów w grupie światowej Ljubičić przyczynił się do pokonania zespołu niemieckiego; najbardziej jednak zapisał się w pamięci kibiców dwoma meczami z zespołem USA - zarówno w 2003, jak i 2005 zdobywał w tych meczach po trzy punkty, wygrywając oba single i debla, z rywalami światowej klasy - w grze pojedynczej Fishem, Blakem, Roddickiem i Agassim, w deblu (z Ivaniševiciem, a w 2005 z Mario Ančiciem) parą Blake/Fish i Bob Bryan/Mike Bryan. W rozgrywkach pucharowych w 2005 pozostawał długo niepokonany, czym walnie przyczynił się do pierwszego w historii zespołu chorwackiego awansu do finału Pucharu Davisa; wygrał w 2005 11 pojedynków pucharowych, przegrał jedynie w finale ze Słowakiem Dominikiem Hrbatým, co jednak nie przeszkodziło Chorwatom w sięgnięciu po trofeum.

W barwach Chorwacji osiągnął także sukces na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004. Wraz z Mario Ančiciem zdobył w rywalizacji deblistów brązowy medal; w dramatycznym spotkaniu o brąz Chorwaci pokonali Hindusów Paesa i Bhupathiego (7:6, 4:6, 16:14). Wcześniej w półfinale lepsi od pary chorwackiej okazali się późniejsi mistrzowie olimpijscy, Chilijczycy Nicolás Massú i Fernando González.

Ivan Ljubičić jest zawodnikiem wysokim (193 cm), praworęcznym. Znany jest przede wszystkim z potężnego serwisu (czym kontynuuje tradycję chorwackiego mistrza serwisu Ivaniševicia), potrafi regularnie serwować z prędkością ponad 200 km/h. Mniej skuteczny jest w dłuższych wymianach z głębi kortu, co sprawia, że na kortach o nawierzchni ziemnej wypada znacznie słabiej niż w hali czy na kortach betonowych.

[edytuj] Wygrane turnieje ATP (8)

[edytuj] Gra pojedyncza (8)

Legenda
Wielki Szlem (0)
Tennis Masters Cup (0)
ATP Masters Series (0)
ATP Tour (8)

Lp.	Rok	Turniej	Finalista	Wynik
1.	2001	Lyon	Younes El Aynaoui	6-3, 6-2
2.	2005	Metz	Gaël Monfils	7-6(7), 6-0
3.	2005	Wiedeń	Juan Carlos Ferrero	6-2, 6-4, 7-6(5)
4.	2006	Chennai	Carlos Moyà	7-6(6), 6-2
5.	2006	Zagrzeb	Stefan Koubek	6-3, 6-4
6.	2006	Wiedeń	Fernando González	6-3, 6-4, 7-5
7.	2007	Ad-Dauha	Andy Murray	6-4, 6-4
8.	2007	s-Hertogenbosch	Peter Wessels	7-6(5), 4-6, 7-6(4)