Mengjiang
Z Wikipedii
蒙疆 Měngjiāng Mengjiang |
||||
|
||||
|
||||
Język urzędowy | japoński, mongolski | |||
Stolica | Zhangjiakou | |||
Typ państwa | monarchia państwo marionetkowe |
|||
Ostatnia głowa państwa | książę Demchugdongrub | |||
Status terytorium | protektorat japoński | |||
Powierzchnia • całkowita |
583.000 km² |
|||
Liczba ludności (1942) • całkowita • gęstość zaludnienia |
4.050.000 osób/km² |
|||
Utworzenie | 18 lutego 1936 | |||
Upadek | wskutek inwazji radziecko-mongolskiej 1945 |
Mengjiang (chin: 蒙疆, Měngjiāng; W.-G.: Meng-chiang), Marionetkowe państwo utworzone w 1936 roku przez Japonię na okupowanych przez nią obszarach Mongolii Wewnętrznej, w północno-wschodnich Chinach (obejmowało wówczas chińskie prowincje Chahar i Suiyuan).
[edytuj] Historia
Powstanie Mengjiang ogłoszono 18 lutego 1936 roku, po wkroczeniu armii japońskiej na terytorium Mongolii Wewnętrznej. Było to drugie po Mandżukuo państwo kolaboracyjne utworzone przez japońskie władze okupacyjnym na terenie Republiki Chińskiej. Sami Japończycy nazywali je Mongkyo.
Od marca 1940 była to autonomiczna federacja niezależna od projapońskiego reżimu Wang Jingweja. Na czele państwa stał książę Demchugdongrub (1902-1966). Głosił on ideę pan-mongolizmu i powrotu Mongolii do swojej dawnej świetności z czasów Czyngis Chana. Stolicą państwa było Guihua (chin. 歸化) (obecnie Hohhot - chin. 呼和浩特, Hūhéhàotè). Mengjiang dysponowała własną armią.
Japonia chciała wykorzystać Mengjiang jako bazę wypadową na terytorium Mongolii Zewnętrznej (państwa komunistycznego, zależnego od ZSRR).
[edytuj] Koniec Mengjiang
Mengjiang upadło razem z Mandżukuo wraz z rozpoczętą 8 sierpnia 1945 inwazją Armii Czerwonej wspieranej przez Mongolską Armię Czerwoną. Po wojnie jego terytorium weszło w skład ChRL.