Mewa reliktowa
Z Wikipedii
Mewa reliktowa | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | mewy | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | mewa reliktowa | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Larus relictus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Lönnberg, 1931) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Mewa reliktowa (Larus relictus odkryty w 1931 i uznany za podgatunek mewy czarnogłowej (Larus melanocephalus relictus), na przełomie lat pięćdziesiątych uznana za osobny gatunek, jednak nadal trwa dyskusja nad miejscem tej populacji w taksonomii) - duży ptak wodny z rodziny mew, zamieszkujący Azję począwszy od wschodniego Kazachstanu i Bajkału poprzez Mongolię i północne Chiny po Półwysep Koreański i Mandżurię. Na Dalekim Wschodzie zimuje.
- Cechy gatunku
- W okresie godowym u obu płci ciało białe, głowa i gardło czarne, wierzch ciała i pokrywy skrzydłowe popielate, na końcach skrzydeł czarne plamy. Dziób i nogi ciemnoczerwone. W upierzeniu spoczynkowym głowa bieleje. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, z ciemnymi cętkami na ciele oraz z czarnym dziobem i nogami.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 45 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 115-135 cm
waga ok. 200-350 g - Biotop
- W sezonie lęgowym słodkie i słone jeziora o płaskich, piaszczystych brzegach i wysepkach. Zimą płaskie, piaszczyste morskie wybrzeża w strefie pływów.
- Gniazdo
- Na piaszczystym brzegu, zazwyczaj na wyspie, zbudowane z wodorostów.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju 2-3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 24-26 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opanowują zdolność latania w wieku około 40 dni.
- Pożywienie
- Ryby i bezkręgowce.
- Ochrona
- Gatunek chroniony, zagrożony wyginięciem, wpisany do Czerwonej Księgi Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów. Szacuje się, że jej liczebność to mniej niż 10 tysięcy osobników (według niektórych mniej niż 2500).
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii.