Mięsień bródkowo-gnykowy
Z Wikipedii
Mięsień bródkowo-gnykowy (łac. musculus geniohyoideus) - jeden z mięśni szyi, parzysty, należący do grupy mięśni nadgnykowych. Przesuwa ku górze i przodowi kość gnykową (jak brzusiec przedni mięśnia dwubrzuścowego), unosi także język.
Biegnie od kolca bródkowego żuchwy do kości gnykowej. Jest najwyżej położonym wśród mięśni nadgnykowych, pokrytym od dołu przez mięsień żuchwowo-gnykowy.
Unaczyniony od tętnicy językowej (gałąź tętnicy szyjnej zewnętrznej), unerwiony poprzez pętlę szyjną i nerw podjęzykowy.
[edytuj] Bibliografia
- Bochenek, Adam, Reicher, Michał: Anatomia człowieka (tom I).
