Mięsień rylcowo-gnykowy
Z Wikipedii
Mięsień rylcowo-gnykowy (łac. musculus stylohyoideus) – jeden z mięśni szyi, parzysty, należący do grupy mięśni nadgnykowych. Swoim działaniem unosi i cofa kość gnykową.
Rozpoczyna się na wyrostku rylcowatym kości skroniowej, kończy - na kości gnykowej. Towarzyszy brzuścowi tylnemu mięśnia dwubrzuścowego, biegnąc bardziej powierzchownie.
Unaczyniony przez gałęzie tętnicy szyjnej zewnętrznej - tętnice: potyliczną i uszną tylną. Unerwiony podobnie jak pozostałe mięśnie nadgnykowe przez nerw twarzowy.
[edytuj] Bibliografia
- Bochenek, Adam, Reicher, Michał: Anatomia człowieka (tom I).