Michał Głowacki
Z Wikipedii
Ks. Michał Stanisław Głowacki ps. „Świętopełk” (ur. 1804 – zm. 24 maja 1846 w Nowym Sączu) – polski duchowny katolicki, wikary parafii w Poroninie, folklorysta, panslawista i jeden z organizatorów powstania chochołowskiego z 1846 r.
Był absolwentem gimnazjum w Nowym Sączu, teologię studiował we Lwowie, święcenia kapłańskie otrzymał w 1831 r. Początkowo wikariat i posługę katechetyczną odbywał w Nowym Sączu w latach 1831-1833 następnie w Żabnie i Odporyszowie w latach 1833-1837, Żywcu w latach 1837- 1842 i wreszcie Poroninie gdzie pracował do wybuchu powstania. Znany był wśród górali ze swych kazań wygłaszanych w języku gwarowym.
Jako folklorysta zajmował się zbieraniem pieśni i podań ludowych, między innymi jako pierwszy spisał legendę o śpiących rycerzach w Tatrach.
Był działaczem niepodległościowym, prowadził akcję agitacyjną oraz organizował struktury konspiracyjne. 21 lutego 1846 r., stanął u boku organisty Jana Kantego Andruskiewicza, poety Juliana Goslara i ks.Józefa Kmietowicza na czele powstania górali Chochołowskich przeciwko zaborcy austriackiemu i feudałom. Po upadku powstania uwięziony przez władze austriackie, zmarł w szpitalu więziennym w Nowym Sączu, na puchlinę wodną. Został pochowany na Starym cmentarzu w Nowym Sączu.
Podczas obchodów 160-lecia wybuchu powstania, postać ks. Głowackiego upamiętniono, tablicą wmurowaną w ścianie kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny na Starym cmentarzu w Nowym Sączu.
[edytuj] Źródła
- Ks. Witold Józef Kowalów, Ks. Michał Stanisław Głowacki "Świętopełk" (1804-1846). Folklorysta i współorganizator powstania, Biały Dunajec - Ostróg 1999.
- Dzieje kościoła w Poroninie 1806-2006, praca zbiorowa pod redakcją Anieli Bafii i Teresy Nocoń, Poronin 2006.
