Michael Johnson
Z Wikipedii
Michael Duane Johnson (ur. 13 września 1967 w Dallas w stanie Teksas) – amerykański lekkoatleta. Jeden z najwybitniejszych sportowców XX wieku.
Pierwszym wielkim osiągnięciem Michaela Johnsona było wygranie finałowego biegu na 200 m mistrzostw świata w 1991 w Tokio. W 1992 podczas igrzysk w Barcelonie zdobył swój pierwszy złoty medal olimpijski w sztafecie 4 x 400 m, ustanawiając razem z kolegami rekord świata – 2:55,74. Kolejne dwa złote medale zdobył na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie w biegu na 400 m oraz w sztafecie 4 x 400 m bijąc po raz kolejny rekord świata – 2:54.29.
Podczas kolejnych mistrzostw świata, odbywających się w Göteborgu w 1995, Johnson zdobył kolejne dwa złote medale (200 m i 400 m). W 1996 udowodnił, że jest jednym z najlepszych sprinterów w historii, zdobywając dwa złote medale olimpijskie w Atlancie. Wygrał w biegu na 400 m z czasem 43,49 sek. oraz w biegu na 200 m, ustanawiając nowy rekord świata – 19,32 s. W 1997 w Atenach zdobył siódmy złoty medal mistrzostw świata, a trzeci na dystansie 400 m. Z powodu kontuzji nie mógł wystartować na 200 m w Sewilli w 1999. Wystartował za to na 400 m (WR – 43,18 sek.) i w sztafecie 4 x 400 m. Rezultat – ósmy i dziewiąty złoty medal mistrzostw świata do kolekcji.
Ostatnim wielkim osiągnięciem Johnsona na arenie sportowej były dwa złote medale olimpijskie podczas XXVII Igrzysk Olimpijskich w Sydney w 2000 (400 m i 4 x 400 m). Po nich ogłosił zakończenie kariery, podczas której zdobył łącznie 9 złotych medali mistrzostw świata oraz 5 złotych medali olimpijskich.
Po zakończeniu sportowej kariery Michael Johnson wydał autobiograficzną książkę "Slaying the Dragon: How to Turn Your Small Steps to Great Feats"
