Mironice

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°47' N 15°11' E52.7833333 15.1833333 (Mironice)


Mironice
Województwo	lubuskie
Powiat	gorzowski
Gmina	Kłodawa
Sołtys	Janusz Brylewicz
Położenie	52° 47' N 15° 11' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	80
Strefa numeracyjna (do 2005)	95
Kod pocztowy	66-415
Tablice rejestracyjne	FGW
Położenie na mapie Polski Mironice

Mironice (niem. Himmelstadt) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Kłodawa.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

[edytuj] Położenie

Wieś leży 2 km na północny zachód od Kłodawy, przy lokalnej drodze do Santocka. Osada otoczona jest lasami, w pobliżu znajduje się kilka jezior i stawów rybnych. Miejscową atrakcją jest gospodarstwo agroturystyczne. Na terenie dawnego klasztoru prowadzone są prace archeologiczne.

[edytuj] Historia wsi i klasztoru

Folwark w Himmelstadt (Mironice) w 1650 r.

Wieś wzmiankowana ok. 1300 r., gdy została nadana cysterkom kołbackim. Fundatorem klasztoru był margrabia Albrecht III, który przekazał mnichom piętnaście wsi, oraz złoża złota, srebra, żelaza i soli, a także szereg przywilejów. Klasztor o nazwie Locus coeli (miejsce nieba) założono tu w połowie XIV w., a po 1368 r. wzniesiono gotycki kościół. Dobra zakonne zostały splądrowane w czasie wojny polsko-krzyżackiej w 1433 r., podczas polsko-czeskiej wyprawy do Nowej Marchii. W 1539 r. po sekularyzacji klasztoru powstała tu domena państwowa. Zabudowania klasztorne przetrwały do pożaru w 1875 r. Od XIX w. wieś była dzierżawiona przez rodzinę von Bayer, która wybudowała na terenie założenia klasztornego dwór i duży folwark.^[1]

[edytuj] Przyczyny upadku klasztoru

W 1515 r. podczas wizytacji klasztoru, opat Walentyn Ludovici stwierdził całkowity upadek życia zakonnego. W wydanej ordynacji nakazano oddalić z klasztoru kobiety, wprowadzono zakaz opuszczania klasztoru nocą, późnego wstawania i upijania się po karczmach. Margrabia Jan Kostrzyński po przejściu na luteranizm starał się utworzyć własną domenę. Odbywało się to kosztem własności kościelnej. Ostatni opat mironicki Jan Kuna, sprzyjał poczynaniom margrabiego i przekazał mu w 1539 r. wsie zakonne za odszkodowanie i posadę pastora luterańskiego w Baczynie. ^[2]

[edytuj] Zabytki

W Mironicach zachował się dwór z 1830 r. wzniesiony w stylu klasycystycznym. Park krajobrazowy, spichlerz z XIX w., oraz dom szachulcowy z XVIII w.

Przypisy

↑ J. Lewczuk, B. Skaziński (red.), Zabytki północnej części województwa lubuskiego, Zielona Góra - Gorzów Wielkopolski, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, 2004, ISBN 83-921289-0-7, s. 55-56.
↑ E. Rymarz, J. Jarzewicz, Mironice, Monasticon Cisterciense Poloniae t. II, Poznań 1999, s. 251

[edytuj] Bibliografia

B. Kucharski, Informator Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski, Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim, 1998, ISBN 83-908511-1-3.