Morfem
Z Wikipedii
Morfem to najmniejsza grupa fonemów, która niesie ze sobą określone znaczenie i której nie można podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe. Jest elementarną jednostką morfologii.
Morfemy mają często kilka postaci fonetycznych - tzw. allomorfów.
Morfem jest jednym z uniwersaliów językowych.
Istnieją też tzw. morfemy zerowe - nieprzedstawiające sobą żadnego dźwięku.
[edytuj] Przykład struktury morfemowej
Robotnicy idą do fabryki
- morfem robot - oznaczający pracę
- morfem nic - allomorf morfemu nik oznaczającego wykonawcę czynności
- morfem y - mianownik liczby mnogiej rzeczowników rodzaju męskiego, wymusił on wybór formy nic zamiast nik
- morfem id - oznaczający poruszanie się
- morfem ą - trzecia osoba, liczba mnoga, czas teraźniejszy
- morfem do - kierunek ruchu
- morfem fabryk - fabryka
- morfem i - dopełniacz liczby pojedynczej rzeczowników rodzaju żeńskiego
[edytuj] Przykłady podziału wyrazów na morfemy
1. dom, domek, domeczek
dom - ø : dom - ek - ø : dom - ecz- ek - ø
-
- (gdzie ø oznacza zero morfologiczne)
- morfemy leksykalne: dom
- morfemy słowotwórcze: -ek, -ecz
- morfemy fleksyjne: ø
- alternacja: k : č
2. głowa, główka
głow - a : głów - k - a
- morfemy leksykalne: głow, głów
- morfemy słowotwórcze: -k-
- morfemy fleksyjne: -a
- alternacja: o : ó
3. mózgu, móżdżek
mózg - u : móżdż - ek - ø
- morfemy leksykalne: mózg, móżdż
- morfemy słowotwórcze: -ek
- morfemy fleksyjne: -u, ø
- alternacja: g : dż
4. napisała
na - pis - a - ł - a
- morfemy leksykalne: pis
- morfemy słowotwórcze: na-
- morfemy fleksyjne: -a
- flektywy - przyrostek tematu czasu przeszłego: -a-
- morfem czasu przeszłego: -ł-