Mury Sany
Z Wikipedii
| Mury Sany | |
| Oryginalny tytuł | Le mura di Sana'a |
| Gatunek | dokumentalny, krótkometrażowy |
| Kraj produkcji |  Włochy |
| Język | włoski |
| Główne role | reżyser jako narrator |
| Data premiery | 20 czerwca 1974 r. |
| Czas trwania | 13/16 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Pier Paolo Pasolini |
| Scenariusz | Pier Paolo Pasolini |
| Zdjęcia | Sebastiano Celeste, Tonino Delli Colli |
| Montaż | Tatiana Casini Morigi |
| Produkcja | Franco Rossellini |
| Dystrybucja | Radiotelevisione Italiana |
| Mury Sany na Filmweb.pl | |
| Mury Sany na IMDb | |
Mury Sany (wł. Le mura di Sana'a) – włoski dokumentalny film krótkometrażowy w reżyserii Piera Paolo Pasoliniego nakręcony w 1974[1] roku. Narratorem filmu jest sam reżyser. Film został nakręcony w Sana, dzisiejszej stolicy Jemenu, na czarno-białej, 35 mm taśmie filmowej.
Dokument ten powstał podczas kręcenia zdjęć do filmu Kwiat tysiąca i jednej nocy. Ukazuje niszczejące ruiny starożytnego miasta wówczas Ludowo-Demokratycznej Republiki Jemenu i jest apelem rozpaczliwie nawołującym do ocalenia architektonicznych skarbów kultury[2]. Adresatem tego apelu jest UNESCO.
| „ | Główny powód, dla którego powstały "Mury Sany", jest taki sam jak w przypadku "Trylogii życia"; chodziło nam o utrwalenie na taśmie pewnych form istnienia. I nie chodzi tu nawet o poszczególne dzieła architektury, ale raczej o miasto jako całość, o dzielnice zamieszkałe przez najuboższych, bo są najstarsze, jeszcze nie zmodernizowane. Podczas pracy nad "Kwiatem tysiąca i jednej nocy" gorzko rozczarowały mnie wszystkie cztery kraje, w których byliśmy: w Jemenie Północnym i Południowym, w Persji i Nepalu. Zniszczono wszystko, co przypominało przeszłość. W Nepalu i Jemenie wyczuwa się miejski snobizm, który przywodzi na myśl miasta Zachodu. Sami tubylcy nie chcą już żyć w ubóstwie. To oczywiście zrozumiałe, ale nie musi wcale oznaczać, że zrównuje się z ziemią całe miasta... Na pewno istnieje rozwiązanie pośrednie. Jeszcze do nich nie dotarło, że przepiękne budynki, które teraz burzą, żeby zrobić miejsce nowoczesności, za dziesięć lat mogą się okazać dla kraju źródłem dochodów, kiedy zacznie się rozwijać przemysł turystyczny. (...) W dzisiejszych czasach nie ma kultury Wschodu i Zachodu, granice zatarły się już dawno temu. Teraz mamy jedną, wspólną, wszechogarniającą kulturę. Wiekowe mury miejskie miasta Sana są dla nas, Europejczyków, równie ważne, jak Wenecja i jej kanały. |
” |
| — Pier Paolo Pasolini[3] | ||
Film pochodzi z późniejszego okresu twórczości Pasoliniego. Krytycy wiążą go z coraz wyraźniejszym pesymizmem reżysera, który ujawniał się szczególnie w tekstach publicystycznych i przede wszystkim w filmie Salò, czyli 120 dni Sodomy[3].
Przypisy
- ↑ Uwaga: bazy danych serwisów internetowych Filmweb.pl oraz IMdB podają błędny rok 1964.
- ↑ Retrospektywa Pasoliniego w Kino.Labie, serwis Stopklatka.pl, 09-04-2004
- ↑ 3,0 3,1 Katalog II FF Nowe Horyzonty, Cieszyn 2002 na podstawie materiałów dystrybutora i tekstu Reihe Hansera Pier Paolo Pasolini
Włóczykij • Twaróg • Mamma Roma • Wściekłość • Wizja lokalna w Palestynie do Ewangelii według Mateusza • Zgromadzenie miłosne • Ewangelia według Mateusza • Il Padre selvaggio • Ziemia widziana z księżyca • Czarownice • Ptaki i ptaszyska • Król Edyp • Kaprys włoski • Teoremat • Wskazówki względem filmu o Indiach • Miłość i gniew • Chlew • Medea • Appunti per un romanzo dell'immondeza • Dekameron • Opowieści kanterberyjskie • Dwunasty grudnia 1972 • Pasolini e... la forma della città • Mury Sany • Kwiat tysiąca i jednej nocy • Zapiski do Orestei afrykańskiej • Salò, czyli 120 dni Sodomy
