Muzeum Drogownictwa w Szczucinie
Z Wikipedii
Muzeum Drogownictwa - muzeum i skansen historii i techniki budowy dróg, położone w Szczucinie koło Dąbrowy Tarnowskiej przy drodze krajowej nr 73 prowadzącej z Kielc do Tarnowa. Działa jako Wydział Historii Drogownictwa Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
Placówka powstała w 1982 roku, najpierw jako Izba Pamięci, która rozwijała się w miarę gromadzenia nowych i bardziej wartościowych eksponatów. W maju 1992, decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Muzeum zostało wpisane do rejestru zabytków.
Wydział Historii Drogownictwa funkcjonuje od stycznia 2005 roku. Do zwiedzania przeznaczone są dwie ekspozycje:
- zewnętrzna, na której w czasie spaceru można podziwiać maszyny i urządzenia, które niegdyś służyły drogowcom,
- wewnętrzna, która pokazuje między innymi eksponaty dotyczące budowy i utrzymania dróg i mostów, sposób pracy przy budowach w postaci scenek z figurami ludzkimi naturalnych rozmiarów, a także drogi i mosty w sztuce.
Wydział organizuje również wystawy czasowe.
Muzeum gromadzi wszelkie pamiątki związane z budownictwem drogowym. Muzeum otoczone jest lasem mieszanym. Bryła głównego budynku z dwiema wieżami i łukowym przęsłem przypomina formą most.
Obok budynku, na niewielkim wzniesieniu zlokalizowany jest skansen maszyn drogowych, wybudowany w formie spiralnej alejki o długości ok. 1 km. Alejka wykonana jest z kostki brukowej, ma wbudowane oryginalne elementy dróg takie jak krawężniki, przepusty, kraty ściekowe itp. Budynek ze skansenem połączony jest kładką mostową o długości 51 m.
Wzdłuż alejki są ekspozycje fragmentów różnych nawierzchni stosowanych w drogownictwie, w chronologicznym układzie i wykonane z autentycznych materiałów używanych do budowy dróg. Na tych nawierzchniach są eksponowane maszyny drogowe pracujące przy budowie i utrzymaniu dróg.
