Niderlandy (region historyczny)
Z Wikipedii
.svg/16px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small}
Niderlandy - historyczna nazwa nizinnych terenów u ujścia Renu, Mozy i Skaldy do Morza Północnego, z czasem rozciągnięta również na Ardeny i sąsiednie wyżyny (dzisiejsza Belgia, Holandia i Luksemburg).
Niderlandy były zamieszkane przez ludność germańsko-romańską. Na ich terenie istniały w średniowieczu księstwa i hrabstwa wchodzące w skład Francji (Flandria) lub Niemiec (np. Brabancja, Hainaut, Liège, Holandia, Luksemburg, Geldria).
Kraiki zostały połączone na przełomie XIV w. i XV w. przez książąt burgundzkich, a po ich wygaśnięciu (1477) przeszły pod panowanie Habsburgów.
Po powstaniu i antyhiszpańskiej wojnie wyzwoleńczej (1566–1609) północna część Niderlandów uzyskała niepodległość. W 1579 prowincje północne zawarły Unię Utrechcką, a w 1581 powołały Republikę Zjednoczonych Prowincji.
Część południowa pozostała przy Hiszpanii na mocy Unii z Arras. W 1714 przypadła Austrii, w 1792 i 1795–1814 była pod władzą Francji.
W latach 1815–1830 obie części Niderlandów zostały połączone i utworzyły Królestwo Zjednoczonych Niderlandów.
W 1830 w wyniku rewolucji od Królestwa oderwały się południowe Niderlandy (dzisiejsza Belgia), a samo królestwo straciło w nazwie "zjednoczone" i przyjęło kształt obecnej Holandii. Należy pamiętać, że pierwotnie Holandia była jedną z prowincji niderlandzkich (tworzyła m.in. Republikę Zjednoczonych Prowincji). Obecnie jest podzielona na dwie prowincje: Holandię Południową i Północną.
W 1867 r. niepodległość uzyskało Wielkie Księstwo Luksemburga (które pozostawało w unii personalnej z Holandią do 1890).
Po II wojnie światowej nastąpiły tendencje do zbliżenia Niderlandów (Benelux).
Zobacz też:
