Nikolaus Harnoncourt
Z Wikipedii
Nikolaus Harnoncourt, pełna wersja imienia i nazwiska: Johann Nicolaus Graf de la Fontaine und d'Harnoncourt-Unverzagt (ur. 6 grudnia 1929 w Berlinie) – austriacki dyrygent specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej.
Spis treści |
[edytuj] Biografia i działalność artystyczna
Pochodzi z arystokratycznej rodziny. dzieciństwo spędził w Grazu, wykształcenie muzyczne otrzymał w Wiedniu. Był wiolonczelista w Wiedeńskiej Orkiestrze Symfonicznej 91952-1969). W 1953 roku założył zespół muzyki barokowej Concentus Musicus Wien. Oprócz zajmowania sie kierownictwem artystycznym i dyrygowaniem, grał w tym zespole na wiolonczeli i violi da gamba.
Jako dyrygent operowy debiutował w roku 1971 w "powrocie Ulissesa" Monteverdiego.
W latach 1971-1990 razem z Gustawem Leonhardtem zarejestrował wszystkie kantaty J. S. Bacha. Współpracuje także z innymi europejskimi orkiestrami (m.in. z Orkiestrą Concertgebouw w Amsterdamie).
[edytuj] Repertuar
Purcell, Vivaldi, Bach, Händel, Monteverdi, Rameau, Mozart, Schubert, Beethoven, Wagner, Verdi, Offenbach, Brahms, Dvořák, Bruckner, Berg, Bartók.
[edytuj] Nagrody
Nagroda Grammy (2001), Nagroda Kioto (2005), Lipski medal bachowski (2007).
[edytuj] Literatura
- Mertl M. Alice et Nikolaus Harnoncourt: une biographie, l'intelligence du coeur. Louvain-la-Neuve: Versant Sud, 2002
- Mertl M. Nikolaus Harnoncourt: vom Denken des Herzens. Salzburg: Residenz, 2004
