Nowela
Z Wikipedii
Nowela (wł. novella - nowość) - krótki utwór epicki o skondensowanej i wyraziście zarysowanej akcji, pisany prozą. Akcja rozwija się w kierunku punktu kulminacyjnego, w którym rozstrzygają się losy bohatera. Formą podobną do noweli ze względu na objętość, ale o swobodniejszej konstrukcji jest opowiadanie. Nowela wywodzi się ze starożytnej Grecji. Pierwszym twórcą noweli był Arystydes z Miletu. Jednym z najbardziej znanych nowelistów był Giovanni Boccaccio, który ustanowił też specyficzny model konstrukcji noweli. Nowela charakteryzuje się zwartą kompozycją oraz małą liczbą bohaterów. Akcja jest zazwyczaj jedno-, co najwyżej dwuwątkowa. Pisana na bazie problemów najczęściej dotykających ludzi. Czas akcji obejmuje niewielki okres z życia głównej postaci, narrator zaś ogranicza swoje opisy i komentarze. W Polsce rozkwit noweli przypadł na okres pozytywizmu. W twórczości XX-wiecznej zacierają się granice między nowelą a opowiadaniem.
