Ołeksij Mychajłyczenko
Z Wikipedii
Ołeksij Wołodymyrowycz Mychajłyczenko (ukr. Олексій Володимирович Михайличенко, ur. 30 marca 1963 r. w Kijowie) – radziecki/ukraiński piłkarz (pomocnik lub napastnik) i trener; mistrz Olimpijski i wicemistrz Europy, zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów.
[edytuj] Kariera piłkarska
Mychajłyczenko jest wychowankiem juniorskiej szkółki Dynama Kijów, do której zapisał się w 1973 roku. W drużynie seniorskiej Dynama grał w latach 1981-1990. W lidze radzieckiej rozegrał 137 meczów i strzelił 39 bramek, trzy razy sięgał po mistrzostwo ZSRR (1985, 1986, 1989) , dwa razy zdobył puchar ZSRR (1985, 1987) i raz Puchar Zdobywców Pucharów (1986). W 1990 roku odszedł do Sampdorii Genua. Z klubem tym osiągnął mistrzostwo Serie A 1990-91. W 24 ligowych meczach zdobył 3 gole. W 1991 roku na pięć lat został zawodnikiem Glasgow Rangers. Z klubem tym 5-krotnie został mistrzem Szkocji, trzy razy zdobył puchar Szkocji. W tamtejszej lidze rozegrał 110 razy i strzelił 20 bramek.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W barwach Związku Radzieckiego zagrał 41 razy i strzelił 9 bramek. Największymi sukcesami było mistrzostwo Olimpijskie na Olimpiadzie w Seulu w 1988 roku oraz wicemistrzostwo Europy w RFN, także w 1988 roku. Najlepszy piłkarz Ukrainy w latach 1987 i 1988, najlepszy piłkarz ZSRR w 1988 roku. W plebiscycie France Football na najlepszego piłkarza Europy zajął 4. miejsce. W reprezentacji Ukrainy rozegrał dwa spotkania.
O występie ZSRR na Mistrzostwach Europy 1988 czytaj tutaj.
1 Charin • 2 Czernyszow • 3 Cchadadze • 4 Cwejba • 5 Kuzniecow • 6 Szalimow • 7 Michajliczenko • 8 Kanczelskis • 9 Alejnikow • 10 Dobrowolski • 11 Juran • 12 Czerczesow • 13 Kiriakow • 14 Ljutyj • 15 Koływanow • 16 Kuzniecow • 17 Korniejew • 18 Onopko • 19 Lediachow • 20 Iwanow • trener: Byszowiec
[edytuj] Kariera trenerska
- 1997–02:
Dynamo Kijów (asystent) - 2002–04: Dynamo Kijów
- 2004-08: Reprezentacja Ukrainy U-21
- od 2008: Reprezentacja Ukrainy
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Mychajłyczenko został asystentem trenera Walerego Łobanowskiego w Dynamie Kijów. Po śmierci Łobanowskiego (2002) objął stanowisko pierwszego trenera Dynama, które zajmował do 2004 roku, dwa razy zdobywając mistrzostwo Ukrainy (2003, 2004) i raz puchar Ukrainy (2003). W latach 2004-08 był trenerem reprezentacji Ukrainy U-21, z którą w 2006 roku zdobył wicemistrzostwo Europy. W 2008 przejął po Ołehu Błochinie stanowisko trenera reprezentacji narodowej Ukrainy.
Wiktor Prokopenko • Leonid Tkaczuk i Nikołaj Pawłow • Ołeh Bazylewicz • Anatolij Końkow • Jożef Sabo • Walery Łobanowski • Leonid Burjak • Ołeh Błochin • Ołeksij Mychajłyczenko
