Okablowanie strukturalne
Z Wikipedii
Okablowanie strukturalne to połączenie sieci komputerowych lub telefonów i urządzeń pracujących w tej sieci. Zwykle do okablowania używa się skrętki 4-parowej (UTP - nieekranowanej, FTP/ScTP - ekranowanej), kabla koncentrycznego (Coax) o impedancji 75Ω a obecnie coraz częściej światłowodów.
Rodzaje okablowania:
- 10BASE2 - kabel koncentryczny (tzw. "cienki Ethernet"). Odległość 185 m, przepustowość 10 Mbit/s
- 10BASE5 - kabel koncentryczny (tzw. "gruby Ethernet"). Odległość 500 m, przepustowość 10 Mbit/s
- 10BASE-T - "skrętka", odległość 100 m, przepustowość 10 Mbitów/s
- 100BASE-TX - "skrętka", odległość 100 m, przepustowość 100 Mbit/s
- 1000BASE-TX - "skrętka", aby przesłać strumień danych z przepustowością 1000 Mbit/s przez okablowanie kategorii 5e jest on dzielony na cztery strumienie po 250 Mbit/s każdy i przesyłany czterema parami jednocześnie w jednym kierunku. Oczywiście możliwa jest transmisja w przeciwną stronę na tej samej zasadzie. Wymaga to aby każde urządzenie posiadało cztery moduły nadawczo-odbiorcze.
Przesłanie tego samego strumienia poprzez okablowanie kategorii 6 następuje w nieco inny sposób, otóż dwie pary przesyłają z przepustowością 1000 Mbit/s w jedną stronę, pozostałe dwie w przeciwną. Tego typu transmisja pozwala na uproszczenie urządzeń gdyż każde jest wyposażone w dwa moduły nadawcze i dwa moduły odbiorcze.
Rodzaje okablowania wykorzystującego światłowody:
- 10BASE-FL - światłowód, przepustowość 10 Mbit/s
- 100BASE-FX - światłowód, przepustowość 100 Mbit/s
- 1000BASE-FX/LX/SX - światłowód, przepustowość 1000 Mbit/s