Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty w 1920
Z Wikipedii
Ordre de Bataille polskiej dywizji piechoty podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 - orientacyjny schemat organizacji polskiej dywizji piechoty w 1920. W rzeczywistości wiele jednostek powstawało na bazie już istniejących oddziałów państw zaborczych i ich struktura była nieco odmienna. Wiele dywizji powstawało też we Francji (Błękitna Armia) oraz z zaciągu ochotniczego, a ich struktura została znormalizowana dopiero po wojnie.
[edytuj] Struktura organizacyjna
- Dowództwo, sztab
- kompania sztabowa
- pluton kawalerii sztabowej
- 2 brygady piechoty
- 2 pułki piechoty
- 3 bataliony piechoty
- 4 kompanie piechoty
- 3 plutony
- 4 drużyny
- 3 plutony
- kompania ckm
- 4 kompanie piechoty
- kompania ckm
- kompania techniczna
- 3 bataliony piechoty
- 2 pułki piechoty
- brygada artylerii
- pułk artylerii polowej
- 3 dywizjony
- dywizjon artylerii ciężkiej
- 2 baterie haubic
- bateria armat
- pułk artylerii polowej
- batalion saperów
- szwadron kawalerii
- kompania telegraficzna
- tabory
[edytuj] Skład i uzbrojenie
Podczas krótkiego okresu spokoju pomiędzy zakończeniem walk polsko-ukraińskich w Galicji a rozpoczęciem działań wojennych na frontach wojny polsko-bolszewickiej dowództwo polskie starało się uporządkować i znormalizować standardowe wyposażenie polskich dywizji piechoty. Jednakże, na skutek braków w sprzęcie zadanie to udało się jedynie częściowo, dlatego w Wojsku Polskim walczyły obok siebie dywizje wyposażone w broń niemiecką, austro-węgierską, rosyjską i francuską. Nastręczało to olbrzymich trudności aprowizacyjnych, gdyż każdy z powyższych krajów używał amunicji innego typu i kalibru.