Pałac w Szklarach Górnych
Z Wikipedii
Pałac w Szklarach Górnych – barokowy pałac w Szklarach Górnych w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Lubin.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Pałac w Szklarach Górnych położony jest w południowo-zachodniej Polsce w północno-wschodniej części Wysoczyzny Lubińskiej, około 7,2 km na północny-zachód od Lubina. Po wschodniej stronie lokalnej drogi do Lubina.
[edytuj] opis
Prostokątny z bocznymi skrzydłami trzytraktowy. Główny budynek pałacu trzykondygnacyjny, skrzydła boczne dwukondygnacyjne, o elewacjach podzielonych pilastrami wspartymi na gładkim cokole parteru. Całość zbudowana na planie litery E, charakteryzująca się przesunięciem kondygnacji. Na osi fasady centralnej reprezentacyjne schody wykończone kamienną balustradą. Główny portal wejściowy obramowany dwoma pilasterami na wysokości pierwszego piętra, zwienczony jest bogato zdobionym balkonem. Pilastery przechodzą w konsole podtrzymujące kamienną balustradę balkonu z wazonami. W gzymsie głównym, nad wejściem balkonowym, umieszczony jest wspaniale dekorowany kartusz z herbami rodzinnymi Ballestremów. Na osi ogrodowej wysunięty szeroki płaski ryzalit z obszernym tarasem, nad którym znajduje się niewielki balkon z kamienną, ozdobną balustradą. Cały budynek jest zdobiony płaskimi pilasterami międzyokiennymi i barokowymi obramieniami okien. Dachy mansardowe,pokrycie ceramiczne, zdobione licznymi nadbudówkami poddaszowymi lukarnami. Środkową część pałacu zajmuje ciąg paradny, złożony z westybulu i klatki schodowej oraz sali balowej. Układ pomieszczeń korytarzowy i amfiladowy, część wnętrz zachowała późnobarokowy wystrój. Od frontu pałac poprzedza dziedziniec honorowy, do którego prowadzi szeroki podjazd. Po przeciwnej stronie rozciąga się park krajobrazowo-naturalistyczny z elementami architektury ogrodowej , pawilonem z kolumnadą i rzeźbami figuralnymi z piaskowca.
[edytuj] Historia
W miejscu istniejącego neobarokowego pałacu w latach 1715-1725 wzniesiono pałac w stylu barokowym wg. projektu znakomitego architekta śląskiego Johana Blasiusa Peintera, z inicjatywy hrabiego d’Hautois de Bronne z Lotaryngii w miejscu wcześniejszego dworu. W miejscu dworu znajdował się w I połowie XIV wieku zamek otoczony fosą, pełniący funkcję strażnicy granicznej. Hrabia d’Hantois de Bronne nie mając potomstwa w lini prostej, przekazał pałac wraz z dobrami bratankowi, hrabiemu Haussonville i w rękach tego rodu pałac był do 1833 roku. Po 1833 przez 60 lat pałac należały do Fuhrmanna-Karringa. W 1899 roku pałac z posiadłośą nabyła zniemczona rodzina włoska Ballestrem di Castellengo. W 1900 roku Franz hrabia Mikołaj Bellestrem przebudował istniejący pałac nadając styl neobarokowy, zlikwidowano barokowy most, a na jego miejscu od frontu wzniesiono szeroki podjazd z balustradą, na której postawiono dwa charakterystyczne lwy. Po bokach powstały gazony obsadzone drzewami i krzewami. W 1910 r. budowlę poszerzono o dwa boczne symetryczne skrzydła. Pałac własnością rodziny Ballestrem di Castellengo był do 1945 r., ostatnim właścicielem był dr Michael Wolfgang Friedrich Franz, który uciekając przed Armią Czerwoną, zginął w czasie amerykańskiego nalotu na Drezno w lutym 1945 r. Po II wojnie światowej pałac był własnościa państwa, w którym przez wiele lat zamieszkiwali pracownicy miejscowego PGR-u. Pałac remontowany był w latach 1970-1971. Ostatnią renowację pałacu przeprowadzono w 1995 roku. W latach 1973-1983 znajdował się w nim Zakład Poprawczy Ministerstwa Sprawiedliwości.
[edytuj] Pałac dzisiaj
Obecnie w pałacu od 1983 r. mieści się Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczego. Pałac jest w dobrym stanie.
[edytuj] Inne
Pałac w Szklarach Górnych, wpisany jest do rejestru zabytków pod poz.271 z dn. 11.05.1951r.
