Pasmo Bukowicy

Z Wikipedii

Pasmo Bukowica
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Zewnętrzne Karpaty Zachodnie
Podprowincja	Beskidy Środkowe
Makroregion	Beskid Niski
Mezoregion	Pasmo Bukowica
Zajmowane jednostki administracyjne	woj. podkarpackie

Pasmo Bukowica - pasmo górskie w Beskidzie Niskim (Beskidy Wschodnie).

Pasmo Bukowica ciągnie się na długości około 15 km z północnego zachodu na południowy wschód, między doliną Wisłoka na zachodzie do doliny Osławy na wschodzie. Od południowego wschodu Bukowica łączy się z pasmem Beskidu Lesistego - (Bieszczady Zachodnie) a od strony wschodniej z Pogórzem Bukowskim. Na przełomie Wisłoka w Rudawce Rymanowskiej, na stokach ścian Olzy znajduje się największą w polskich Karpatach odkrywka łupków menilitowych.

Strumień u podnóży Pasma Bukowicy

Najwyższe kulminacje głównego grzbietu tego pasma to:

Tokarnia (778 m n.p.m.),
Zrubań, będący zarazem punktem triangulacyjnym (778 m n.p.m.),
Kamień (717 m n.p.m.),
Kiczera (640 m n.p.m),

[edytuj] Osadnictwo

U podnóża Bukowicy dopiero od II poł. XV wieku zaczęły powstawać wsie, lokowane tylko i wyłącznie na prawie wołoskim. Były to miejscowości Wernejówka, Puławy, Tokarnia, Wola Piotrowa, Karlików, Płonna, Rzepedź, Wisłok Wielki, Przybyszów i Polany Surowiczne. Wsie te okalały wieńcem całe pasmo górskie, większość z nich już nie istnieje.

[edytuj] Grupy etnograficzne

Pogórzanie, Dolinianie, Łemkowie

[edytuj] Turystyka

[edytuj] Szlaki piesze

Iwonicz-Zdrój – Rymanów-Zdrój - Puławy – Tokarnia (778 m n.p.m.) – Przybyszów – Kamień (717 m n.p.m.) – Komańcza (Główny Szlak Beskidzki)

1 km poniżej szczytu Pasmo Bukowicy przecina Kanasiówka (823 m n.p.m.) – Wisłok Wielki – Tokarnia (778 m n.p.m.), 1 km poniżej szczytu – Wola Piotrowa