Piątkowo (Poznań)

Z Wikipedii

Piątkowo w Poznaniu

Piątkowo (niem. Schönherrnhausen), część Poznania, leżąca w dzielnicy Stare Miasto, zabudowana głównie blokami mieszkalnymi, położona w północnej części miasta na wschód od ulicy Obornickiej i północ od ulicy Lechickiej, przez którą łączy się z Winogradami, dzielnicą o podobnym charakterze w tej jej części. Od północy ogranicza ją północna obwodnica kolejowa miasta, a od wschodu graniczy z Naramowicami.

[edytuj] Historia

Pierwsza wzmianka o Piątkowie pochodzi z dokumentu lokacyjnego Poznania (Panthcow) z 1253 roku. W końcu 1283 roku Przemysł II ufundował w Poznaniu klasztor dominikanek. Stało się to prawie natychmiast po śmierci w dziwnych okolicznościach jego żony Ludgardy, prawdopodobnie uduszonej przez służące. Książę był posądzany o inspirację zabójstwa żony, z którą nie miał potomstwa, a pożycie małżonków nie układało się zbyt dobrze. Do hojnego wyposażenia klasztoru należała również wieś Piątków. W rękach sióstr pozostała ona aż do kasaty klasztoru przez władze pruskie w roku 1822.

W drugiej połowie XIX wieku teren Piątkowa stał się miejscem intensywnej niemieckiej akcji kolonizacyjnej. Wzdłuż dzisiejszej ulicy Obornickiej powstało wiele gospodarstw niemieckich osadników. Po odzyskaniu niepodległości gospodarstwa te zostały w większości wykupione przez uczestników powstania wielkopolskiego i żołnierzy walczących w wojnie polsko-bolszewickiej (wspomożonych przez władze) oraz przez reemigrantów z Ameryki, Niemiec i Francji. Zaczęły tu powstawać polskie stowarzyszenia i instytucje. W sali restauracji Gmurowskiego odbył się w 1923 roku patriotyczny koncert w wykonaniu orkiestry pod dyrekcją Feliksa Nowowiejskiego.

W 1974 roku podmiejska duża wieś została włączona w granice Poznania. W 1976 roku na polach położonych na wschód od ul. Obornickiej rozpoczęto budowę typowych "gierkowskich" osiedli mieszkaniowych. Powstało sześć skupisk bloków nazwanych imionami królów Polski. Bliżej ulicy Obornickiej, patrząc od północy, są to osiedla: Jana III Sobieskiego, Zygmunta Starego, Władysława Jagiełły i Bolesława Chrobrego. Od strony ulicy Umultowskiej, osiedla Stefana Batorego i Bolesława Śmiałego. Środkiem wytyczono nową arterię komunikacyjną biegnącą z Winograd, ulicę Szeligowskiego. W północno-zachodniej części Piątkowa, obok osiedla Jana III Sobieskiego, powstało osiedle Marysieńki, zabudowane domami jednorodzinnymi.

[edytuj] Współczesność

Zdjęcie wykonane z góry Morasko

Wieże radiowotelewizyjne

Powstające przez ponad 20 lat osiedla mają różną formę architektoniczną. W części powstałej do 1990 roku bloki zbudowane są z wielkiej płyty. Nowsze, głównie osiedla Władysława Jagiełły i Stefana Batorego, są bardziej urozmaicone. Współcześnie (2005) budowane są na Piątkowie w niewielkiej ilości mniejsze budynki wielorodzinne.

Piątkowo zamieszkuje około 70 tys. osób. Łącznie z podobnej liczebności osiedlami bloków na Winogradach, osiedla Piątkowskie tworzą największy zespół osiedli mieszkaniowych w Poznaniu, sprawiający trochę lepsze wrażenie niż podobny charakterem i liczebnością zespół osiedli Nowego Miasta (Rataje, Żegrze, Chartowo). Podobnie jak większość tego typu polskich blokowisk, Piątkowo ma charakter typowej "sypialni". Jedynie wzdłuż ulicy Obornickiej zachowała się niewielka część dawnej zabudowy, wypierana przez nowe budynki, głównie salonów sprzedaży.

Poszczególne osiedla mają swoje szkoły podstawowe i średnie. Ośrodkami życia osiedli miały być podupadłe dziś centra handlowo-usługowo-kulturalne, znajdujące się w środku każdego z nich. Na przełomie wieków rolę tę przejęły dwa hipermarkety z niewielkimi galeriami sklepów i punktów usługowych.

W dzielnicy wybudowano trzy nowe kościoły o nowoczesnej architekturze.

Na Piątkowie znajdują się obok siebie dwie wieże radiowotelewizyjne. Starszą, żelbetową, o wysokości 96 m wybudowano na początku lat 60. XX wieku. W 1993 roku zakończono budowę drugiej, o konstrukcji stalowo-kratowej i wysokości 125 m.

Dzielnica połączona jest z centrum miasta linią Poznańskiego Szybkiego Tramwaju oraz ulicą Księcia Mieszka I. Z innym dzielnicami połączenia zapewnia komunikacja autobusowa.