Pięciornik alpejski
Z Wikipedii
| Pięciornik alpejski | |
 |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | różowce |
| Rodzina | różowate |
| Rodzaj | pięciornik |
| Nazwa systematyczna | |
| 'Potentilla crantzii (Crantz) Beck ex Fritsch | |
| Synonimy | |
| Potentilla crantzii (Crantz) Beck | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Pięciornik alpejski, pięciornik Crantza (Potentilla crantzii (Crantz) Beck ex Fritsch) – gatunek byliny należący do rodziny różowatych (Rosaceae Juss.). Występuje w górach Europy, w Ameryce Północnej i Azji Zachodniej. W Polsce wyłącznie na Babiej Górze i w Tatrach.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Pokrój
- Roślina gęstokępkowa. Pędy kwiatowe wyrastają z boku płonych różyczek liściowych. Pędy rzadko zakorzeniają się.
- Łodyga
- Łukowato wzniesiona, o wysokości do 15 cm. Pod ziemią roślina posiada cienkie i silnie rozgałęzione kłącze.
- Liście
- Głównie liście różyczkowe. Są one długoogonkowe, dłoniasto złożone, składają się z 5 jednakowej wielkości listków. Listki mają klinowato-jajowaty kształt i brzegi głęboko karbowano-piłkowane. Mają słabo widoczną nerwację i są obustronnie odstająco owłosione. Środkowe liście na łodydze są 3-listkowe, krótkoogonkowe. Przylistki na płonych różyczkach mają jajowate lub szerokolancetowate uszka.
- Kwiaty
- Wyrastają na długich szypułkach. Ich korona o średnicy 1,5-2,5 cm składa się z 5 złocistożółtych płatków. Działki kielich dwukrotnie krótsze od płatków i owłosione. U nasady płatków pomarańczowa plama, wewnątrz korony liczne pręciki i słupki. Szyjka słupka o cienkiej nasadzie i zgrubiała pod znamieniem. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
- Owoc
- Drobne, jajowate niełupki o zielonożółtym kolorze.
- Gatunki podobne
- Pięciornik złoty, cechy odróżniające od pięciornika alpejskiego: owłosienie listków, srebrzysta obwódka na ich brzegach.
[edytuj] Ekologia
Porasta hale górskie, polany reglowe, murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego po piętro turniowe, głównie jednak w piętrze alpejskim i subalpejskim. Rośnie zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym, częściej jednak na wapieniu.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Seslerietea variae[1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Mirek, Halina Zarzycki: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
